Update 1 juli 2019
Ja, gisteren terug gekomen van een weekendje Oslo en nu is het weer tijd om een stukje te schrijven. Genoeg te vertellen.
Het dak, ja, daar krijg ik een punthoofd van. Of van het weer. Dat weet ik eigenlijk niet. De drie weken vakantie zitten er op en er ligt nog steeds geen nieuw dak op mijn huis. Integendeel, we zijn nog helemaal niet begonnen. Het wil maar geen mooi weer worden hier. Zucht heel Europa onder een hitte golf, zuchten wij onder een regen golf. Ben er nu wel een beetje klaar mee. Ik hoef echt geen 30 graden maar een periode zonder regen is nu wel welkom.
Ook de groentetuin heeft behoefte aan wat warme dagen. De aardbeien worden wel rood maar smaken toch niet zo goed als dat ze een beetje zon krijgen.
Awel, gelukkig kunnen we het weer niet zelf regelen. Ik moet maar gewoon geduldig blijven en dan lukt het vanzelf wel een keer met het dak.
En als je buiten niet aan de slag kunt, wat doe je dan? Dan ga je binnen aan de slag. Ik had al geschreven dat de kachel aan vervanging toe is. Die ik nu hebt is niet schoon brandend, je kunt het hout niet zien branden, de stenen binnen in de kachel zijn erg slecht en hij gebruikt erg veel brandhout. Ook krijg je één keer in de zoveel jaar controle van je schoorsteen en kachel. Deze mijnheer had mij ook al het dringede advies gegeven om eens over na te denken om die kachel te vervangen. Redenen genoeg dus om hem te vervangen.
Om er een beetje vaart achter te zetten heb ik de oude kachel al vast verwijderd. Dit ging onverwachts nog wel redelijk gemakkelijk. Ouderwetse kwaliteit. Ik kon hem zonder al te veel problemen helemaal uit elkaar schroeven. Ook het vloertje er onder ging redelijk vlot aan stukken. Nu heb ik er ook al een schoorsteen specialist bij gehad. De nieuwe kachel, die ik inmiddels heb bestelt, past natuurlijk niet in het oude gat. Het gat moet naar boven en misschien wat groter worden. Het één en ander moet natuurlijk wel aan alle regeltjes voldoen dus maar kijken hoe we dat gaan fiksen. De schoorsteen zit vlak bij de deur en ik wil de kachel zo ver mogelijk van de deur af hebben. Deze aardige mijnheer zou met een voorstel komen en dan zien we wel weer verder. Ik verheug me in ieder geval al wel op de nieuwe kachel.
Hieronder een paar plaatjes van het verwijderen van de oude.
In Bjoa was er laatst nog een klein feestje. Het wandelpad rond het Bjoa meer werd officieel geopend. Dit was al lang een wens van veel mensen om een wandeling rond het meer te kunnen maken. De plaatselijke sportvereniging heeft hier de schouders onder gezet en met behulp van een deel sponsors is ze het gelukt om de benodigde kronen bij elkaar te krijgen. Voor diegene die denkt dat ze hier niet van papierwerk houden. Het eerste initiatief stamt al van 2013. Begin 2018 zijn ze begonnen met het aanleggen van het pad. In die tussentijd was het alle papierwerk voor elkaar maken en geld bij elkaar zoeken. Moet zeggen ze hebben er een mooi pad van gemaakt. Het volgt mooi het terrein.
Hier onder een paar plaatjes van de openingsceremonie.
En ja, wandelen dat doe ik ook nog steeds. Deze keer was het een korte wandeling naar Longåsdals hut. Een korte wandeling die begon op een kwartiertje rijden. Deze keer was het een lichte wandeling zonder dat je op het eind een spectaculair uitzicht had. Het weer was wel aangenaam en ik heb onderweg enkele malen rustig gezeten. Ik kan hier, zelfs na bijna 10 jaar in Noorwegen, nog steeds enorm genieten van de stilte. Nog steeds vind ik het bijzonder dat je hier kunt zitten zonder maar wat te horen. Het enige wat je dan hoort is de natuur. Heerlijk,
Hier onder een paar plaatjes van de wandeling.
En zo komen we bij het weekendje Oslo. De reden dat ik die kant op ben gereden was het Tons of Rock festival. Daar zou Slayer optreden en die wou ik graag zien.
Ik hou wel van een vroege start en ben donderdag morgen zeven uur begonnen te rijden richting Oslo. De rit ging mooi vlot. Ik vond het erg rustig op de weg. Om ongeveer twee uur ’s middags was ik bij de camping. Tent opgezet en de rest van de dag en avond rustig lezend voor de tent door gebracht. In Oslo was het namelijk wel mooi weer. Beetje dom om dan de korte broek niet mee te nemen.
Vrijdag was het festival dag. Met het openbaar vervoer was het festival terrein eenvoudig te bereiken. Deze keer fijn dat ik niet hoefde te rijden want dan kun je ook eens een biertje drinken.
De eerste band die op mijn lijstje stond was The Hu. Een band uit Mongolië die in het Mongools hardrock ten horen brengt. Ik heb deze keer maar besloten om geen YouTube video link in de update te zetten maar een eigen video te gebruiken. De nieuwe telefoon die ik heb maakt wel goede en bruikbare video’s. Dit geeft de sfeer wat meer weer, hoop ik.
Hier onder een korte video van The Hu. Wie meer van deze band wil zien moet maar even zoeken op YouTube. Daar staat genoeg.
Het mooie van dit festival was dat je van concert naar concert kon lopen. Er was steeds wel ergens een band aan het spelen. Nu konden niet alle bands mij bekoren maar het is altijd interessant om eens een band te horen die je nog niet kent. Wolfmother was voor mij in ieder geval een positieve verrassing.
Maar Slayer was natuurlijk voor mij en velen het hoogte punt. Het was hun afscheidstournee.
Zoals ik het begrepen heb stoppen ze ermee. Ook van Slayer een korte video die ik zelf geschoten heb.
Hier onder nog wat plaatjes van het festival terrein.
De zaterdag heb ik in het centrum van Oslo door gebracht. Beetje door de straten slenteren en af en toe een poosje zitten. Leuk om mensen te kijken. En daar liepen er heel veel van. Wat een drukte. Maar wat wil je. Heerlijk weer, blauwe lucht, zonnetje. Lekker om eens weer in een drukke stad te zijn. Blij dat ik er niet woon.
De kwartfinale van de voetbal dames heb ik in een pub gekeken. Ja, met een biertje. Beetje raar was het wel want je had alleen beeld en geen commentaar. Mooi dat ze wonnen natuurlijk.
De avond heb ik bij de tent door gebracht. Lekker in de zon zitten lezen.
En zo gaan we richting het einde van deze update. Gisterenmiddag om ongeveer drie uur was ik weer thuis na een rustige rit. Het is wel ruim zes uur rijden naar Oslo en dan moet je natuurlijk ook ruim zes uur rijden als je weer thuis wilt slapen.
Thuis alles kampeerspullen opgeruimd en een wasje gedraaid. Het was wel weer even wennen aan het weer. Na twee uurtjes rijden betrok de lucht al en de rest van de autorit ging van regenbui naar regenbui.
Vandaag ik het gelukt om tussen de buien door de aardbeien te plukken. Er zaten er een hele boel aan. Eens kijken of ik ze in de diepvries kan maken of op een andere manier langer kan bewaren. Beetje zonde dat je je nu klem moet eten in de aardbeien en er over een poosje niets meer hebt.
Als allerlaatste wil ik nog even schrijven dat ik vandaag weer eens naar de tandarts in Haugesund ben geweest. Deze keer hebben ze de tand op de schroef gezet die ik al in mijn mond had. Als er nu geen gekke dingen gebeuren dan ben ik eindelijk na één jaar en één maand klaar met het vervangen van mijn tand.
Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.