Update 24 maart 2018

Tjonge, wat vliegt de tijd weer. Het is alweer bijna drie weken geleden dat ik een update op de site heb gezet. Ik had al eerder een update willen schrijven maar door allerlei activiteiten(lees veel werk) kwam het er maar niet van. Nu heb ik een rustige zaterdagavond. En mocht het vandaag niet lukken om hem af te krijgen, dan heb ik morgen tussen het melken door wel tijd om de update af te maken en op het www te zetten. Want ook morgen moet/mag ik weer koetjes melken. Op zich moet ik dat niet maar ik weet niet hoeveel werk ik komende week of maand ga krijgen dus ik zeg al snel ja als ik werk aanbod krijg.
Ander nieuwtje op het werkfront is dat ik er nog weer een kleine oproep baan heb bij gevonden. Deze keer als magazijnmedewerker bij een groothandel in werkkleding. Het bedrijf zit in Ølen bijna tegenover de bouwmarkt waar ik werk. Het is een klein bedrijf met maar drie medewerkers.
Veel werk zat het niet opleveren in eerste instantie. Maar je weet maar nooit wat er gebeurd in de toekomst. Ik heb er in ieder geval een voet tussen de deur.

Voor de rest mag ik wat werk niet klagen. De weken vullen zich haast automatisch op. Bij de supermarkt komen er steeds extra uren en ook de ene boer vraagt vaak of ik wil komen werken. Terug kijkend op de eerste drie maand van dit jaar heb ik alle weken nog kunnen opvullen tot een volledige werkweek. Wel met de opmerking dat er heel veel weekend werk bijzit. In Noorwegen zijn de donderdag en vrijdag voor Pasen officiële vrije dagen. Die twee heb ik vrij gehouden. En dit wordt dan de eerste keer dit jaar dat ik twee dagen achter elkaar vrij ben. Ik heb tot nu toe elk weekend wel gewerkt. Of alleen de zaterdag, of alleen de zondag of beide dagen. Ik verheug me nu dus erg op die twee vrije dagen.

Helaas is het deze keer niet alleen een goed nieuws show. Deze keer zijn er ook minder leuke dingen te vertellen. Diegene die mijn blog al een poos volgt kan zich misschien nog herinneren dat ik in begin 2016 naar de tandarts moest met een kapotte voortand. Ik heb toen der tijd een poging gedaan om een sofa in een afval container te gooien en dit ging niet helemaal goed. Ik eindige met een dikke lip en naar later bleek een voortand met een ontsteking aan de wortel. Dit hebben ze hersteld in Haugesund maar drie weken geleden kwam de ontsteking weer terug. Dus weer naar Haugesund en daar werd mij, zoals verwacht, verteld dat ik het beste de tand kon laten trekken om daarna een implantaat te laten zetten. Ze hadden er kennelijk wel zin aan want ik had op een gegeven moment drie tandartsen bij de stoel staan. De tandarts waar ik een afspraak mee had, de tandarts die een tijdelijke prothese gaat maken en de tandarts/chirurg die de tand gaat trekken. Wel handig want nu werd alles overlegd en gepland. Tevens had de prothese tandarts tijd om een afdruk van mijn tanden te maken. De prothese is dus klaar als de tand getrokken wordt. Dit wordt wel een langdurige geschiedenis. Eind mei wordt de tand getrokken. Dan moet ik een poos wachten tot de ontsteking weg is en de wond schoon. Dit kan wel een maand duren. Daarna moet de implantaat in het kaakbot gezet worden. Deze moet dan vast groeien en dit duurt dan drie tot vier maand. Als alles goed gaat. Daarna krijg ik een definitieve tand op de implantaat. Als alles volgens plan gaat ben ik aan het eind van het jaar klaar met dit verhaal. Geluk bij een ongeluk is dat ik de schade destijds heb laten registeren als een bedrijfsongeval. Nu krijg ik 50 tot 60 procent van de kosten vergoed. Had ik dit niet gedaan dan had ik alles zelf moeten betalen. En ook hier is de tandarts niet goedkoop.

Ander dingetje is dat ik al heel lang last heb van een wat zere schouder. Niet veel, zo af en toe maar goed was het niet. Echter toen ik laatst het plafon van de slaapkamer aan het schilderen was kon ik op het laatst de arm bijna niet meer omhoog krijgen. Toen had ik zo iets van, ja, nu toch maar eens naar de dokter. Deze heeft mijn arm en schouder in allerlei bochten gedrukt en kwam tot de conclusie dat ik een slijmbeurs ontsteking in mijn schouder had. Dat die de goede plek heeft geraakt bleek de weken erna wel. Nog nooit heeft mijn schouder zo zeer gedaan. Gelukkig werd het later beter. Wil ik deze ontsteking weg hebben dan moet letterlijk de spuit in de schouder. Daarna mag ik eigenlijk vier tot zes weken niets boven schouder hoogte tillen. Gezien mijn werk in de supermarkt en bij de boeren wordt dit erg lastig. Ik heb dus nu bedacht dat ik dat ga doen voordat ik op vakantie neem. Dan heb ik een periode zonder werk en kan de schouder tot rust komen en hopelijk verdwijnt dan de ontsteking.

Ze zeggen altijd dat je het beste tot het laatst moet bewaren. Dat heb ik nu ook gedaan. Er is nog één ding wat me plaagt. Dat is namelijk het dak op mijn huis. Verleden jaar was de schoorsteenveger hier en die vertelde me, na het vegen van de schoorsteen, dat de trap die op het dak lag niet aan de eisen voldeed. Ik moest hem zo maken dat hij vanaf de dakgoot via de traptreden bij de schoorsteen kon komen. Nu moet hij een gedeelte over het dak lopen en dat is officieel niet toegestaan. Ik heb de timmerman, die hier was voor het inbouwen van de trap, gevraagd of hij hier eens naar wou kijken. Hij had een paar keer op het terras staan kijken naar het probleem maar wou toch eens het dak op om te kijken hoe het precies zat. Hij kwam daarbij aan het kijken op de dakbedekking en kwam tot de conclusie dat het beter was om eerst het hele dak maar eens te vervangen.
Wat is nu het geval. Het dak bestaat uit metalen platen die er uitzien als dakpannen. Ze zijn ongeveer één dakpan hoog en drie of vier dakpannen breed. Degene die het dak gemonteerd heeft had niet veel kennis van zaken want alle spijkers die die gebruikt heeft kun je zien zitten. Tevens heeft hij alle platen vastgespijkerd onder in de golven in plaats van boven op de golven. Dit houdt in dat er steeds water over de spijkers loopt en die beginnen dan te roesten. Tevens zijn de spijkers door de anti roest laag van de dakbedekking geslagen en ontstaat ook daar roest. Als alles een beetje weg begint te roesten ontstaan er kleine gaatjes. Aangezien de gaatjes onder in de golven zitten kan er dus water onder de dakbedekking komen. En dat is niet goed want dan begint de houten dakconstructie te rotten. En dat moeten we dus niet hebben.
Nu heb ik een aankoopverzekering genomen bij de aankoop van het huis. Dit houdt in dat als de advocaten vinden dat ik dit niet had kunnen voorzien ze gaan proberen de schade te verhalen op de vorige eigenaar. Die heeft weer voor dit soort dingen een verkoopverzekering afgesloten. Het eind van het liedje zal wel zijn, dat de advocaten gaan zitten bakkeleien om wie nu voor de kosten op moet draaien. Ik of de verkoopverzekering.
Ik moet zeggen ik heb er nog wel een halve nacht wakker van gelegen maar vindt het nu wel goed. Het dak is, zover ik het kan bekijken, nog steeds dicht en het waait er morgen ook nog niet af. Ik zie wel wat de uitkomst wordt en vandaar uit kijk ik wel verder.

Wel het is nu zondagmiddag 25 maart, en het ik wil nu eerst de update afschrijven. Na al het minder goede nieuws heb ik ook nog genoeg positiefs te melden. In januari heb ik geschreven dat ik naar het politiebureau in Haugesund moest om een oppholdsrett aan te vragen. Slecht vertaalt ophoudsrecht of beter verblijfsvergunning, maar dat vond ik zo asielzoekerig klinken. Tot mijn verbazing had ik hem afgelopen week al in de bus liggen. Dat was veel sneller dan verwacht. Voor uitleg over het oppholdsrett verwijs ik maar naar mijn blog van 4 februari van dit jaar.

Ook de aankopen van de laatste tijd bevallen nog steeds goed. Vooral de trap is een genot, om het maar zo te zeggen. Het huis is nu veel bruikbaarder en praktischer. Ik heb de afvalcontainers nu ook in de garage staan. Als ik nu de vuilnisbakken in huis wil legen hoef ik niet meer naar buiten. Verder is het gewoon gemakkelijk als je thuis komt en je kunt zo vanuit de garage naar binnen. Ook brandhout halen en even wat planten overpotten is nu veel gemakkelijker.
Verder doen de grasparkietjes het goed. Ze doen af en toe verwoede pogingen om de hele kooi af te breken en knagen aan alles waar ze de snavel in kunnen krijgen. En ja, ze kunnen verschrikkelijk veel kabaal maken.
De laatste investering was de auto. Ook dit lijkt goed te gaan. Tot nu toe was de enigste teleurstelling wat schade die ik tijdens de aankoop over het hooft heb gezien en met het wassen tegenkwam. Gelukkig rijdt die er niet minder om. De standkachel die er in zit is ook een genot. Moet je tot vier uur werken, dan stel je hem, met wat knoppen op het stuur, in op vier uur en als je dan bij de auto komt is die lekker warm van binnen. Verder was de dikke Sony stereo installatie een positieve verrassing. Mooi strak geluid en je kunt er een USB stick met muziek op aan sluiten.
Ik het motorisch en technisch nog wel steeds afwachten hoe die zich gaat houden maar tot nu ziet het er goed uit.

Wel dat was ongeveer het nieuws voor deze keer. Natuurlijk heb ik ook nog wel wat gedaan. Alle brandhout dat ik naar huis heb gereden is over de houtklover geweest. Het was nog wel een flinke klus. Dat zijn van die klusje dat je je verstand op nul zet en er gewoon voor gaat.