update 8 juni 2018
Wel laten we deze keer eens weer met het weer beginnen. Dat is hier volop in het nieuws. Dit is vooral omdat hier het ene warmte record na het andere wordt verbroken. Hier heeft het sinds ik er weer ben vakantie nog niet weer geregend en de tempraturen zijn ruim sub tropisch. Ik heb op de radio al een paar keer kunnen horen dat het hier warmer en droger is dan in Zuid Europa.
Het houdt wel in dat het in het zuiden van Noorwegen kurkdroog is en er regelmatig bosbranden zijn. Tevens is het op veel plaatsen verboden om op openbare plaatsen te barbecueën. Er zijn zelfs al enkele gemeenten waar het verboden is om in je eigen tuin te barbecueën. Hier valt het nog wel iets mee maar droog is het wel. Ik moet nu elke avond een rondje doen met de gieter om de groente en planten een beetje aan de gang te houden. Ook de zijn er al gebieden die restricties hebben aangaande het water verbruik. Het gazon sproeien is in enkele gebieden al verboden. Voorlopig zal het nog wel warm blijven want de weersvoorspelling laat nog geen regen zien. Als je dit allemaal zo leest dan kun je je vast niet voorstellen dat ze afgelopen week in noord Noorwegen nog waarschuwden voor gladde en onbegaanbare wegen door de vele sneeuw die er was gevallen.
Natuurlijk moet ik jullie daar in Nederland ook nog feliciteren met jullie 450 jaar bestaan. Ik had dit niet geweten als ik dat niet toevallig had gehoord op de lokale radio hier. Die wisten dat, en vertelden er ook bij dat dat waarschijnlijk wel groots werd gevierd in Nederland. Dat laatste betwijfel ik nogal. Zolang mijn kennis strekt is Nederland op 23 mei 1568 geboren na de eerste gewonnen veldslag tegen de Spanjaarden.
Ik heb volgens mij al eens op de site gezet dat ik een tand had met een ontsteking bij de wortel. Nou, die ontsteking is er niet meer. De tand trouwens ook niet. Deze is eind vorige maand professioneel verwijderd door een tandarts in Haugesund. In plaats van die tand heb ik er nu een tijdelijke prothese zitten. Dit tijdelijke is waarschijnlijk wel tot het einde van het jaar. Ik krijg in plaats van die tand een implantaat maar die kunnen ze niet eerder plaatsen dan als de wond genezen is van de ontsteking. Dit zou volgens de tandarts ongeveer drie maand duren. Daarna krijg ik zo’n implantaat in mijn kaakbot die dan weer vast moet groeien. Dit zou ongeveer drie à vier maand duren. Daarna kunnen ze er een tand opzetten en ben ik de prothese niet meer nodig. Als alles dus volgens plan gaat is mijn kerstcadeau dit jaar een nieuwe tand. We wachten af en wordt vervolgd.
Wel het is nu woensdag avond, en we zullen even verder gaan met het schrijven van de update. Vandaag eerst bij de groothandel in werkkleding gewerkt, daarna koeien gemolken bij één van de boeren en als laatst nog even in 24 minuten naar de top van de Løklinuten gesprint. Nu nog even een half uurtje schrijven en dan is het genoeg voor vandaag.
Eerst maar een paar plaatjes anders wordt het zoveel tekst.
Hier in de buurt zijn ze bezig een bosweg aan te leggen. Dit om met machines verder het bos in te kunnen om zodoende het productiebos te kunne oogsten.
Op plaatje één zie je de graafmachine staan met rechts daarvan allemaal oranje hoedjes. Op plaatje twee zie je zo’n hoedje van dichtbij. Onder dit hoedje zit een diep gat van een paar centimeter doorsnee. Deze vullen ze op met één of ander explosief goedje om zodoende de rotsen los te blazen.
Op foto drie zie je een hele boel van deze hoedjes. Als alle gaten voorzien zijn van explosieven en met draden aan elkaar gekoppeld zijn leggen ze er de matten op die je op plaatje vier ziet. Dit om te voorkomen dat de stenen alle kanten opvliegen. Plaatje vijf laat de machine zien die de gaten boort. Een paar dagen nadat ik deze foto’s had genomen kwam ik er weer langs en zag het er zo uit. Zie plaatje zes. Alles ligt nu los en kan weg gegraven worden. Dit is de manier waarop ze gemiddeld in Noorwegen een weg aanleggen. Dit is ook wat het wegen bouwen zo duur maakt hier. Als ze hier een weg willen aanleggen moeten ze vaak eerst een halve Mount Everest verplaatsen voordat ze aan asfalteren kunnen denken.
Tussen door moest ik ook nog weer even creatief doen. Afgelopen winter hebben ze de waterleiding die naar mijn huis loopt kapot getrokken toen ze met de weg bezig waren. Het is een wat raar verhaal en ik wil er niet te veel over op de site zetten maar dat gedeelte waterleiding bleek van mij te zijn. Aan de andere kant van de weg ligt één of ander put met een hoofd waterleiding. De leiding vandaar uit is van mij. De watermaatschappij heeft de waterleiding afgelopen winter weer netjes gemaakt maar nu hing die in de open lucht en dat is niet handig als het min tien gaat worden. Om gedoe te voorkomen en het weer voor elkaar te hebben heb ik zelf de leiding geïsoleerd en in beton gestort. Eerst heb ik de oude isolatie vast gezet met strips. Daarna rondom nieuwe isolatie gezet en er een betonmatje omheen gelegd. Vervolgens een soort bekisting erom heen gemaakt en er beton rondom de isolatie gestort. Dit klinkt of als het in een uurtje klaar wat maar ik ben er al met al een dikke dag druk mee geweest. En dan heb ik het denkwerk vooraf niet mee gerekend. Altijd lastig, beton storten op een helling. Komende winter kom ik er misschien wel achter of ik het goed gedaan heb of niet.
Natuurlijk ben ik ook weer druk in de tuin. Hoewel ik er niet al te veel tijd voor heb doe ik nog mijn best om er wat van te maken. Het is wel een twintig jaren plan maar elk jaar probeer ik de tuin weer een beetje aan mijn wensen aan te passen. Mijn droom is om een tuin te hebben waarin alles wat daarin groeit en bloeit, of eetbaar is of nuttig is voor insecten en vogels. Elk jaar probeer ik de tuin een beetje te veranderen in die richting. Ik heb vorig jaar twee blauwe bessen struiken gepland en die heb ik nu op de definitieve plek gezet beneden op het gazon. Dit jaar heb ik twee appelboompjes gekocht en die onder aan de helling naast het huis gepland. Hier wou ik het voor dit jaar bij laten maar op de stekjesmarkt van de tuinclub kon ik nog heel goedkoop twee pruimenboompjes op de kop tikken. Deze heb ik maar boven aan de helling gepland. Op de stekjesmarkt heb ik verder op goed geluk nog wat plantjes gekocht om in potten op het terras te zetten. Verder heb ik dit jaar aardbeien, boerenkool, suikererwten, wortels, rode bieten en wat radijsjes. Op het terras staan nog enkele aardappel planten in bakken. Dat is genoeg voor dit jaar. Foto’s volgen binnenkort.
En toen was het alweer donderdag avond. Heb nog weer even een half uurtje om te schrijven. Vandaag alleen bij de supermarkt gewerkt. Daarna thuis vogelnet over de aardbeien planten gemaakt. Deze doen het goed en ik heb de eerste aardbeien al kunnen plukken. Daarna ben ik nog naar een bijeenkomst geweest. Ik zit sinds kort in het bestuur van, zeg maar, het plaatselijke belang hier in Bjoa. De bijeenkomst ging over hoe de lokale elektriciteit maatschappij de winst van vorig jaar gaat verdelen. Een deel daarvan gaat ook naar vrijwillige instanties, plaatselijke belangen, sportclubs, historische clubs en zo verder. Bij deze bijeenkomst werd verteld hoeveel er ongeveer verdeeld wordt en hoe je een verzoek moet indienen. Niet zo heel spannend maar wel nuttig.
Als laatste wil ik bij deze update nog wat foto’s doen van mijn vakantie in Marokko. Ik verdeel de foto’s over een paar update’s. Als ik dan niets te schrijven heb dan kan ik dat mooi gebruiken als opvulling.
Dag één van de Marokko vakantie was niet zo heel spannend. Die dag zijn we van Schiphol naar Marrakech gevlogen. We kwamen laat aan en dat was dus naar het hotel, nog even rond lopen in Marrakech en toen naar bed.
De volgend dag zijn we met een busje van Marakesch naar Boumalne in de Dades vallei gereden. Redelijke mooie busreis met een stop onderweg voor het bekijken van een mooi uitzicht en later nog een lunch stop. Hier had ik even wat moeite mee. De reisleidster had de avond ervoor het even gehad over de hygiëne regels die er voor moeten zorgen dat je geen diarree krijgt. Water uit de kraan moet je niet drinken, tenzij je graag ziek wilt worden. Je koopt flesjes met water en dat gebruik je. Ook tandenpoetsen doe je met water uit flesjes. Als je een douche neemt moet je zorgen dat je geen water binnenkrijgt. Want ook zo kun je diarree krijgen. Je eet geen fruit dat door anderen is geschild. Behalve in de hotels want die zijn geselecteerd op hygiëne. Ook koop je langs de weg geen vers geperst sinaasappel sap want je weet niet wanneer de sinaasappel pers voor het laatst is schoongemaakt. Ook ijsblokjes in je drinken waren verboden. Die zijn waarschijnlijk gemaakt van water uit de kraan. Een zakje met nootjes of snoep rond laten gaan was ook niet verstandig. Als iemand verkeerde bacteriën aan zijn handen heeft gaan die misschien over op de nootjes en kan de bacterie zich over de hele groep verspreiden. En natuurlijk moest je niet vergeten om na toiletbezoek en voor het eten je handen goed te wassen. Na een heel verhaal over hoe snel je hier wel niet aan de diarree kon komen was ik bijna bang geworden om ook maar iets te eten. Gelukkig viel dat natuurlijk allemaal nog wel mee. Bij de eerste lunch kreeg ik wat hiernaast op de foto staat en dat was allemaal goed gaar en ook erg lekker. Iedereen heeft zich behoorlijk goed aan de hygiëne regels gehouden want zover mij bekent is er niemand aan de diarree geweest.
Nadat we in Boumalne in ons hotel waren ingecheckt hebben we nog even een korte wandeling gemaakt. De foto’s van zie je hieronder. Natuurlijk moest er nog even moeilijk gedaan worden door ons over een smalle houten brug te laten lopen. Verder wat het een mooie rustige inloop wandeling.
En toen was het alweer vrijdagavond. Vandaag een redelijk rustige dag gehad. ’s Morgens en ’s avonds koetjes gemolken. Dat kost elke keer ongeveer twee uurtjes per keer. Voor de rekenaars onder ons, inderdaad, ik heb vandaag maar vier uur gewerkt. Dit ga ik morgen en zondag weer doen. Tussen door kan ik dan thuis nog mooi aan het werk. Vandaag paaltjes bij de fruitbomen gezet, de terraspoort gesloopt want de balkjes aan de zijkant zijn nu zo verrot dat ze vervangen moeten worden en isolatie materiaal tegen het plafon gemaakt bij de nieuwe trap. Tussen door veel buiten gezeten en genoten van het nog steeds prachtige weer.
Ik geloof dat ik nu alles heb geschreven wat ik bedacht had dus dan zeg ik maar weer:
Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.