Update 2 augustus 2018
En toen was het alweer augustus. Ik heb het al vaak geschreven maar de tijd blijft maar vliegen. Waar blijft de tijd om het zo maar te zeggen. Deze keer wordt het weer een gewone update met wat nieuws en foto’s. Ook Marokko komt weer aan de beurt in deze update.
Allereerst maar eens beginnen met het wereld beroemde weerpraatje. Het weer is ook hier wel een hot item. Gelukkig is het nu alweer enige dagen koeler en hebben we ook aardig wat regen gehad. Voorlopig hoef ik niet meer rond met de gieter en tuinslag.
Ik zag op de site van de NOS nog een reportage over Australië. Hier had het in de staat New South Wales op sommige plekken sinds 2010 niet meer geregend. Daar was het pas echt droog. Ook daar waren de boeren de wanhoop nabij. Ook zag ik een nieuws artikel over de Achterhoek. Hier ging het vooral over de tuintjes die begonnen te verpieteren. Zonde maar niet zo’n grote ramp want je inkomen is daar niet van afhankelijk. Dan hebben de boeren het een stuk moeilijker.
De boeren in de omgeving waar ik woon klagen trouwens niet zo veel. We hebben een poos geleden nog aardig wat regen gehad en nu regent het weer. Zoals het er nu voor staat dan halen ze genoeg wintervoer binnen onder goede omstandigheden. Zeker vergeleken met vorig jaar. Toen regende het elke dag. Op zich wel grappig. Vorig jaar zat ik steeds op het weerbericht te kijken of er nu eindelijk eens een paar dagen mooi weer voorspeld werden. Dit jaar zat ik steeds op de weersvoorspelling te kijken of er nu eindelijk eens regen voorspeld werd.
Over mijn werksituatie is niet zo veel nieuws te melden. Ik heb nog twee sollicitatiebrieven de deur uitgedaan maar verwacht er niet zo veel van. Deze zijn meer onder het motto van, niet geschoten is altijd mis. Verder red ik het nog steeds om alle weken op te vullen met voldoende uren. Nadeel is en blijft de erg onregelmatige werktijden. Maar ik blijf het positief bekijken. Ik heb in ieder geval werk. Ik moet er niet aan denken dat ik elke dag thuis moet zitten omdat je geen werk hebt.
Natuurlijk ben ik ook nog weer aan de wandel geweest. Deze keer ben ik met een oud collega van de handschoenen groothandel naar mijn oude gemeente Hjelmeland gereden. Hier hebben we de wandeling naar de Skomakarnibbå gedaan. En ik moet zeggen dit was zeker één van de mooiste wandelingen van de afgelopen jaren. Ik had dit topje al lang op mijn verlanglijstje staan maar het kwam er gewoon niet van. Eén reden was dat het ruim twee uur tijden is naar het startpunt. Voor de wandeling zelf staat, inclusief pauzes en foto’s maken, vijf tot zes uur. En dan moet je nog weer twee uur terug. Gelukkig was alles de moeite waard. Hier onder een aantal plaatjes die ik gemaakt heb tijdens de wandeling.
Skomakarnibbå is eigenlijk geen topje maar een uitstekend stuk rots. Toen we hier eerst aankwamen zagen we dat er op het topje een stapel stenen lag. We hebben alles van alle kanten bekeken maar konden niet begrijpen hoe mensen op het topje konden komen. Na een lange lunchpauze besloten we nog een keer terug te gaan om te kijken of we alsnog de weg naar de eigenlijke Skomakarnibbå konden vinden. Tot onze verbazing waren er een aantal mensen op het topje maar weer konden we het pad niet vinden. We hebben gewacht tot die mensen terug kwamen zodat we konden zien waar ze opdoken. Dit was op een plek waar je zo’n beetje enkele tientallen meters recht naar beneden kon kijken. We hebben een beetje gevraagd hoe het pad liep en kregen ook het advies om de rugzak niet mee te nemen omdat het zo smal en krap was. We hebben het ook gered tot op het topje maar spannend was het wel. Op enkele plekken was het zo smal dat als je je balans verloor of een misstap maakte je zo enkele tientallen meters lager lag. Mocht je overhoop aan de achterkant van de Skomakarnibbå naar beneden vallen dat had je enkele honderden meters vrije val.
Hieronder twee foto’s van het hele geval.
Ook de motor heeft weer wat kilometers gemaakt. Afgelopen zondag met iemand uit de buurt een mooie toertocht gemaakt. We hebben de ferry vanaf Utbjoa genomen. Daarna verder via Rosendal naar Jondal. Hier hebben we een koffiestop gemaakt. Jondal is de toegangspoort tot de Folgafonna gletsjer en hier wemelde het van de toeristen. Een gezellige drukte. Erg leuk om naar te kijken.
Daarna zijn we via Odda naar Åkrafjordtunet gereden. Dit is een restaurant en supermarkt waar ze hoofdzakelijk lokaal geproduceerde waren serveren en verkopen. Hier hebben we wat gegeten.
Ook vandaag hadden we de hele dag mooi weer.
Nu moet alleen de motor naar de doctor want volgens mij laad die de accu niet bij. Na de laatste stop wou die niet starten omdat de accu leeg was. Gelukkig konden we hem in de versnelling een helling afdrukken om het op die manier te starten. Begin van de week heb ik een afspraak gemaakt bij de motorwerkplaats in Haugesund voor volgende week. Eens kijken waar die mee komen.
Ik heb niet veel plaatjes van de motortocht. Alleen tijdens de stops heb ik foto’s gemaakt en die zie je hieronder. Misschien toch eens zo’n actioncamera kopen.
Als laatste nog wat foto’s van mijn vakantie in Marokko. Deze zijn van dag vier. Dit was voor het een hele dag wandelen. In het begin was het vooral klimmen en klauteren door smalle valleien. Na de middag was het meer hoog lopen en genieten van de uitzichten.
Hieronder de foto’s
Na het klauteren volgden de uitzichten met op het eind de smakelijke beloning.
Dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.