Update 16 november 2018
Zo, en nu gaan we eerst even een update schrijven. Hoewel ik ook deze keer niet zoveel bijzonders te vertellen heb wil ik zo voorkomen dat de volgende weer zo’n lang verhaal wordt. Ik weet niet of het ga lukken maar ik ben van plan om nu wat vaker een korte update te schrijven. Je merkt vanzelf wel of ik hierin slaag of niet.
Mijn werk. Ja, dat blijft een uitdaging. Elke dag is anders en elke dag leer ik weer wat nieuws. Ook merk je, nu je veel op zee zit, hoe verschillend het weer van dag tot dag is.
Afgelopen weekend was het mijn beurt om te werken. Dat houdt in dat je alleen naar het ponton vaart, daar aanlegt, de boel controleert en allerlei klusjes doet. Tevens kan ik dan in alle rust allerlei documentatie en handleidingen doorlezen.
Alleen van het lezen kwam zaterdag niet veel. Het waaide zo hard dat ik me weer wat zeeziek begon te voelen. Alles schommelt en beweegt en daar ben ik nog niet helemaal aan gewend. Gelukkig was het weer zondag een stuk beter. Bijna windstil, blauwe lucht met een lekker zonnetje.
Volgens mij had ik al geschreven dat ik toestemming heb om foto’s te maken van en op mijn werk. Hieronder de eerste foto’s. Deze zijn van Cornelia, onze nieuwe werkboot. De boot is vernoemd naar de dochter van de eigenaar van het bedrijf. Ik zit nu bijna elke dag achter het roer, of beter gezegd achter de hendels en het varen gaat al wel aardig goed. Hoewel ik de boot en de kraan op het dek mag gebruiken zonder een certificaat wil het bedrijf toch dat ik, en enkele van mijn collega’s, hier voor op cursus gaan.
Ook zit ik dit jaar weer in het comité wat de jaarlijkse kerstmarkt in Bjoa organiseert. Er zijn wat nieuwe mensen bijgekomen en het is nu een wel erg enthousiaste club. Mijn eerste taak is een reclamebord te maken wat langs de weg kan staan. Ik ben al voorzichtig begonnen en foto’s komen de volgende keer.
Gisteren heb ik een avond voor ober gespeeld. De plaatselijke damesclub had een Koninklijke avond georganiseerd en hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn als de dames bediend werden door mannen. Dus ik heb mijn mooiste zwarte broek en wit overhemd aangedaan en heb de hele avond door de bediende uitgehangen. Eerst de dames helpen met het ophangen van de jas. Vervolgens was het klaar zetten van het buffet, waterkannen en thermosflessen met koffie op de tafels zetten. Loten verkopen en op het eind van de avond alles af en opruimen en de boel afwassen.
Op het eind van de avond hadden we het best wel druk maar de gezelligheid maakte dat zonder moeite goed. Leuk om te doen, leuk om gedaan te hebben.
Natuurlijk ben ik ook nog weer aan het wandelen geslagen. Deze keer was het een korte wandeling naar een plekje hier in de buurt. Het ging niet naar een topje maar naar een meertje. Ik moet wel zeggen, de wandeling was niet lang maar wel zwaar. Zeker wel één van de zwaarste wandelingen hier in de buurt. Vanaf de weg ging het alleen maar omhoog. En dan ook steil omhoog. Meestal lukt het wel om zonder te stoppen naar het einddoel te lopen maar deze keer moest ik een paar keer stoppen. Ben niet al te lang boven gebleven want er stond een stevige koude wind.
Hieronder de plaatjes.
Als laatste nog weer een opmerkelijk nieuwtje. Deze keer uit de agrarische hoek. Hier in Noorwegen wordt nu de helft van alle melk geproduceerd met een melkrobot. Ik weet niet of ik het helemaal goed heb maar volgens mij moet je in Nederland zo’n 50 koeien per robot melken om het rendabel te maken. Hier halen veel boeren dat aantal niet. Een flink aantal robots melkt maar zo’n 25 à 30 koeien. Ik heb al vaker gezegd. Ondanks dat de bedrijven veel kleiner zijn, kun je beter boer in Noorwegen zijn dan in Nederland.
Hiermee zijn we ook wel zo’n beetje aan het einde gekomen van deze update.
Oftewel: Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.