Update 23 april 2021
Zo, en nu eerst maar eens aan een update beginnen. Nog genoeg te doen hier maar ik wil minstens ongeveer één keer in de twee weken een update op de site zetten dus dit karweitje heeft nu de hoogste prioriteit.
Nog wat gedaan de laatste tijd? Ja, ik ben nog wel aardig druk geweest.
Om maar met deze site te beginnen. Hier ben ik erg druk mee geweest. Het is me namelijk al gelukt om alle oude updates op de nieuwe site te zetten. Dat ging een stuk vlotter dan verwacht. Dan is het toch weer een voordeel dat je altijd alles in aparte mapjes hebt geplaats en de teksten bewaart hebt.
Het was dus per maand de foto’s uploaden naar de site. Dit was het meest tijd rovende gedeelte. Daarna kon ik een nieuwe update aanmaken en de tekst vanuit het word document naar de site kopiëren. De foto’s er bij tussen zetten en in tien minuten was er weer een update klaar.
Om het even in getallen te zetten. Op de site staan nu 11 pagina’s, 126 updates, 1778 foto’s, 192 A4tjes met tekst en in de tekst staan weer 125850 woorden. Wil je dus de hele site door lezen dan zou ik er even voor gaan zitten.
Je kunt je vast nog wel herinneren dat ik een tijdje terug een soort Noorse taal examen heb gedaan om het niveau van mijn Noors vast te stellen. Afgelopen week kreeg ik het resultaat in de post. En met het resultaat kan ik wel leven en was ongeveer zoals verwacht. De niveaus gaan van A1, via A2 en B1 naar B2. B2 is dus op dit moment voor mij het hoogst haalbaar. Voor lezen en luisteren had ik B2 en voor schrijven een B1. Hier kan ik wel tevreden mee zijn. Wil ik dit niveau opschalen dan moet ik een serieuze cursus gaan volgen. Probleem gaat dan worden dat ik, mild gezegd, niet zo goed ben in grammatica. En dat is toch belangrijk als je een taal goed wilt leren.
Nog maar eens een keer over nadenken of ik hier zin in heb. Ik heb in ieder geval wel weer zin om wat te gaan leren. Alleen weet ik nog niet wat. Iets in logistiek zou wel een goede keus zijn omdat ik nu in een magazijn werk. Ook hier nog maar eens een keer goed over nadenken.
Over het weer heb ik al veel geschreven en daar ben je ook nooit over uitgeschreven. Om dit momen wil het met de lente nog niet erg lukken. Vorig weekend hadden we al wel een voorproefje maar dat is nu wel weer weg gewaaid met de koude noorden wind die er nu staat. Om het maar ordinair te zeggen: het is nu vies koud buiten.
Maar het mooie weer van vorig weekend brengt mij bij enkele activiteiten die we gedaan hebben terwijl het mooi weer was.
Eén frustratie is nu weg. Dat is namelijk de stenen kant rond het aardbeien veld. Die stenen stonden schots en scheef, waren verschillend van kleur en overgroeit met mos.
Nu hebben we vorig weekend eerst alle klein aardbeienplantjes losgeknipt en opgegraven om ze daarna in bakjes te planten. Ik was wel verrast hoeveel plantjes de koude winter hebben overleeft. In totaal heb ik nu ruim 50 bakjes met twee aardbeienplantjes. Sommige hou ik zelf maar de meesten zullen wel eindigen op de planten en stekjes mark die de tuinclub volgende maand gaat organiseren.
Nadat we alles in bakjes hadden geplant hebben we de stenen opgegraven en de nieuwe stenen er zo netjes mogelijk in gezet. Daarna hebben we wat kippenmest gestrooid, vervolgens krantenpapier op de grond gelegd met daarop een laagje tuingrond en wat koemest. Twee dagen na het bemesten hebben we nog flink regen gehad en ik reken er op dat de planten nu weer even vooruit kunnen.
Zoals gewoonlijk hier onder een paar plaatjes van het gebeuren.
Als in nu tijd heb wil ik het aardbeien veldje nog wat uitbreiden. Er staat nu een soort dat vroeg in het seizoen aardbeien geeft. Ik wil nu ook graag een veldje met een soort dat later aardbeien geeft. Zoals ik al schreef, nog genoeg te doen hier.
Aangezien het mooi weer was moest er natuurlijk ook nog gewandeld worden. Vorige week vrijdag begonnen met een trainingswandeling naar de top van de Løklinuten. Ik probeer dan zo lang mogelijk hard te lopen. Als dat niet meer gaat wandel ik een stukje om daarna weer te proberen om hard te lopen. Helaas viel het hardlopen niet mee door alle sneeuw die er nog lag. Maar ik ben boven gekomen.
De wandeling van afgelopen zondag was wat meer interessant. Toen zijn we namelijk naar de top van de Svartefjellet in Ølen gelopen. Hier was ik nog niet eerder geweest en ook hier werd ik verrast door alle sneeuw die er nog lag. Het topje was volgens het wandelboekje 491 meter hoog. Aangezien de markering compleet ontbrak hadden we het even moeilijk om uit te vinden waar we naar toe moesten. Na een poosje in een bepaalde richting gelopen te hebben kwamen we markeringspaaltjes tegen. Dus die hebben we een poosje gevolgd totdat we bij een meertje kwamen. Daar zagen we aan de andere kant enkele groepjes wandelaars gaan die allemaal naar de zelfde top gingen. Omdat we geen idee hadden welke top nu Svartefjellet was zijn we ook maar naar die top gelopen. Daar boven op stond een nauwelijks te lezen bordje dat we inderdaad op de top van de Svartefjellet stonden. Missie geslaagd. Aangezien het mooi weer konden we een poosje op de top zitten met een kop koffie en genieten van het uitzicht.
Ook op de terug weg moesten we zelf de juiste richting vinden omdat de markering de verkeerde kant op ging. Maar dit ging zonder problemen. Al met al een mooie wandeling.
En ja, hier onder de plaatjes.
En verder rommelt het hier rustig door. Heb de eerste groenten in bakjes gezaaid, heb appelpitten in bakjes gezaaid, heb paprika zaadjes in bakjes gezaaid, heb een tomaat schijf op potgrond gelegd en in vond nog twee bakjes met onbekend zaad en die heb ik dus ook maar in bakjes gezaaid. Allemaal om te kijken of dat wat wordt. Ik vindt het namelijk het leukst om zelf van alles te zaaien en te vermeerderen. Alles maar bij een tuincentrum kopen is alleen maar saai.
Volgende week komen er vast wel wat plaatjes van dit gebeuren. En voor nu is dit alles wat ik te melden heb.
Dus zoals altijd, wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.