Update 29 augustus 2021
Wel nu ga ik weer eens een poging doen om een korte update te schrijven. Moet lukken deze keer want ik heb niet veel te melden. Maar dat heb ik wel eerder geschreven met als resultaat dat ik eindigde met een lange update. Deze keer heb ik nog een extra stok achter de deur om deze update kort te houden. Dat is namelijk het mooie weer. Het is nu twaalf uur ’s middags nu ik zit te typen en buiten schijnt de zon en is de lucht bijna helemaal blauw. Kortom ik heb zin om naar buiten te gaan.
Dus nog wat spannends gedaan de laatste tijd? Ja, een klein beetje. Ik heb namelijk alle ramen van mijn huis gewassen. Dat wil zeggen de buitenkant. Nu is dat voor de meesten niet zo’n heel spannende activiteit maar voor mij was het dat wel een beetje. Aangezien mijn huis nogal hoog is. Gelukkig heb ik buren die een lift te huur hebben en die heb ik speciaal voor deze gelegenheid gehuurd. Nu kon ik, voor de eerste keer zolang ik hier woon, eindelijk de ramen eens fatsoenlijk wassen. Tevens kon ik nu een poging doen om de regengoot wat meer waterdicht te krijgen. Die lekte namelijk op plekken waar dat niet wenselijk is. Nu had ik nog nooit eerder met zo’n lift gewerkt maar gelukkig ging alles goed. Ik heb goed uitleg gehad van de buurman hoe je hem moest bedienen en toen ging het redelijk vlot. Het was nog wel een beetje spannend met de lift op het gazon. Als één van de steunpoten wegzakt in het gazon kan wel erg spannend worden. Vooral als je net ruim 12 meter boven de grond hangt. Gelukkig ging alles goed en was ik in een paar uurtjes klaar. Gisteren heb ik alle ramen in mijn woongedeelte aan de binnenkant schoon gemaakt en toen zag ik toe wel goed verschil. Ik denk dat ik er een gewoonte van ga maken om één keer per jaar alle ramen te wassen.
Hier onder een paar plaatjes van het gebeuren.
Wandelen, ja ook dat hebben we nog weer gedaan. En deze keer was het een lange wandeling. We hebben de veerboot van half tien van Utbjoa naar Sydnes genomen. Zijn begonnen te wandelen om elf uur. Waren iets over vier uur ‘s middags op de top. De terugweg ging sneller met als resultaat dat we om zeven uur ’s avonds weer bij de auto waren en nog mooi op tijd waren om de laatste veerboot van Sydnes naar Utbjoa te kunnen halen. Om kwart voor negen ‘s avonds stond de auto weer in de garage.
De wandeling staat bekend als Ulvanoso maar dat klopt niet helemaal. Ulvanoso is de naam van de bergrug die daar ligt. Die bergrug heeft twee toppen. Geitadalstinden en Høgetinden. Høgetinden is de hoogste top en is 1248 meter hoog. We zijn naar de top van de Høgetinden gewandeld. Je begint dan op 80 meter hoogte te wandelen en moet dan dik 1100 hoogte meters overwinnen om bij de top te komen. We zijn niet zo heel snel maar hebben het wel gered. De beloning was een fantastisch uitzicht in alle richtingen. Tel daarbij op het mooie zonnige weer en we kunnen weer een mooie wandeling bijschrijven op onze lijst. Nu willen we nog een keer terug komen om naar de top van de Geitadalstinden te wandelen. Maar die die gaat op de lijst voor volgend jaar.
Hier onder een paar plaatjes van de wandeling.
En dan ook nog weer even deel nummer zoveel van onze vakantie in juli. Deze keer ging de wandeling van de top van de Flørli trappen verder richting Kjerag bolten. Die afstand was te groot om in één dag te doen. Vandaar dat we onze kampeerspullen mee hebben genomen. We zijn de dag begonnen met het bestijgen van de Flørli trappen en zijn daarna nog ruim elf kilometer door gewandeld naar de uiteindelijke kampeerplek. Volgens mijn sporthorloge liepen we de hele dag op een hoogte die varieerde van ongeveer 800 tot 1000 meter. Het was dus behoorlijk pittig terrein met veel hoogte verschil. Ik moet wel bekennen dat ondanks dat we een goede kaart mee hadden op een gegeven moment niet meer wisten hoe ver we waren gekomen. Mijn sporthorloge gaf wel aan hoeveel kilometer we hadden gelopen maar door de zig zag route zegt dat niet zo veel. Gelukkig was de route goed gemarkeerd dus we gingen wel de goede kant op. Op het eind van de dag kwamen we bij een meer en daar stond een bord bij met de naam van het meer. Deze was gemakkelijk terug te vinden op de kaart en we kwamen tot de conclusie dat we goed op schema lagen. Dus bij dit Låtervikvatn meer hebben we de tent opgezet. We hebben nog een poging gedaan om te baden maar dit water was zo koud dat we daar maar van hebben afgezien.
Hier onder een paar plaatjes van de wandeling.
Volgende keer komen de foto’s van de tweede wandeldag en de Lysefjorden boottocht.
Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.