Update 12 september 2021
Ja, het is alweer zondagmiddag en dus weer eens tijd om een update te schrijven. Een tijdje terug lukte het nog om de update klaar te hebben voor het weekend maar op dit moment gaat dat even niet. Hoofd oorzaak zijn activiteiten die op vrijdagavond of zaterdag plaats moeten vinden. Bij de vorige update was dat het wassen van de ramen en nu was het de voorbereiding en het houden van de stekjes markt met de tuinclub. Eigenlijk is dat best wel leuk werk want de hele zomer houdt je al rekening mee dat je plantjes voor de markt moet hebben. Dus steeds ben je aan het stekken en vermeerderen om maar plantjes te hebben. Dus dat wordt ook een beetje een hobby om dat te doen.
Afgelopen vrijdag heb ik alle planten en plantjes voorzien van een naamlabel en een prijsje. Hier voor gebruiken we van die houten wegwerpmessen. Daar kun je goed op schrijven met een stift en het blijft lang zichtbaar.
Zaterdagmorgen heb ik alles in de auto geladen en ben ik naar Vikedal gereden. Daar op de parkeerplaats naast de supermarkt hebben we weer de markt gehouden. Helaas hadden we deze keer weinig geluk met het weer. Het regende de hele morgen en ook tijdens de verkoop tussen twaalf en drie regende het bijna de hele tijd. Met als resultaat dat we weinig bezoek hadden en helaas ook weinig verkocht hebben. Gelukkig wel genoeg om tevreden te zijn maar we hadden gehoopt op meer. Als je wilt zien hoe zo’n markt er uit ziet dan kun je kijken bij de update van 4 juni 2021. Als daar wat naar beneden scrolt dan kom je wat plaatjes tegen.
Als ik thuis ben en ik kijk om me heen naar de bomen en de tuin dan kun je nu goed zien dat het herfst is. De bomen beginnen al flink te verkleuren en in de tuin gaat alles langzaam richting winter. Ik heb de laatste blauwe bessen geplukt en ook de van de zwarte appelbessen heb ik genoeg in de diepvries. Van die bessen maak ik altijd een saus die erg lekker is met vanille yoghurt. Ook heb ik de rode bieten geoogst en in de diepvries gemaakt. Van het kleine stukje grond met rode bieten is het gelukt om drie porties te oogsten. Het is wel wat werk al dat oogsten maar dan heb je ook wat lekkers.
Hier onder een paar plaatjes van de rode bieten oogst en een plaatje van tien boterkuipjes met zwarte appelbessen saus.
Ja, en dat was het wel zo’n beetje voor deze keer. Tussen al mijn activiteiten door moet ik natuurlijk ook nog werken, ben ik druk aan het trainen voor de halve marathon van Bjoa, heb ik nog een boerenbijeenkomst bezocht en daar tussen door heb je natuurlijk nog de gewoonlijke huis, tuin en keuken klusjes. Kortom, ik verveel me niet.
En wandelen ook dat hebben we nog weer gedaan. Ik kan weer een bergtopje afstrepen die op mijn lijstje stond. In de vorige update kon ik Ulvanosa afstrepen en nu kan ik Bjørndalsnuten afstrepen.
Bjørndalsnuten is de hoogste berg in de gemeente Vindafjord waar ik woon. Deze is 1016 meter hoog en de wandeling om naar de top te komen is twaalf kilometer lang. Dat wil dus zeggen heen en terug 24 kilometer. En ik moet ook zeggen dat dit één van de mooiste wandelingen was die ik de afgelopen jaren heb gemaakt. Prachtige natuur, mooie uitzichten, veel afwisselingen in natuur en overal zie je mooie meertjes liggen.
Bij deze wandeling is het niet zozeer het hoogte verschil wat de wandeling zwaar maakt maar meer de afstand. We zijn om tien uur ’s morgens begonnen te wandelen en om half acht ’s avonds waren we weer bij terug bij de auto. Doe je zo’n wandeling dan is het handig om een beetje getraind te zijn.
Deze wandeling was zo mooi dat ik zo veel foto’s heb gemaakt dat ik de foto’s in twee keer laat zien. De eerste serie is van de wandeling naar de top. Daar onder komen de foto’s van de terug weg die overigens wel over het zelfde pad ging.
Op de top hebben we een plekje opgezocht waar we een beetje uit de wind konden zitten en hebben genoten van een kop koffie, een snee brood met roerei, mijn beroemde energiecake en wat noten. Daarna hebben we nog wat foto’s gemaakt en moesten we snel weer een stuk naar beneden. Reden was dat de wolken zo laag aan kwamen rollen dat we het risico liepen in de mist te eindigen en dan wordt het lastig om de weg terug te vinden. Gelukkig viel het mee maar het was wel even spannend.
Hier onder de mooiste plaatjes die ik op de terug weg heb gemaakt.
En omdat het zo’n mooie wandeling was hier onder nog een video van het uitzicht vanaf de top van de Bjørndalsnuten.
En nu komt dan ook het laatste deel van mijn vakantie in juli. Eerder heb ik al geschreven over mijn drie daagse motortoer tocht, de Flørli trappen wandeling en de eerste dag wandelen richting de Kjerag rots. Nu komt dag twee van de wandeling en enkele foto’s van de cruise terug naar Forsand.
Nu kan ik over dag twee van de wandeling niet zo veel vertellen. De foto’s moeten laten zien hoe het er uitzag. Tevens gebeurd er niet zo heel veel spannends als je wandelt. Dag twee was wel een pittige dag door de vele hoogte verschillen. Er zaten verschillende pittige steile stukken in de wandeling. En na een lange eerste wandel dag begin je op het eind van de tweede dag je benen wel te voelen. Na enkele uren wandelen kwamen we uiteindelijk bij de Kjerag rots waar we foto’s hebben genomen van elkaar staande op de rots. Hoewel bijna iedereen er op klimt, is dat niet helemaal zonder gevaar. Val je eraf dan ga je zeker tien meter naar beneden aan de ene kant en een redelijk stuk verder naar beneden aan de andere kant.
Na de foto sessie zijn we naar de parkeerplaats gelopen waar de wandeling naar de Kjerag begint. Hier staat ook een restaurant/café met de naam Øygardstøl.
Van te voren had ik een kaartje geregeld voor de bus die pendelt tussen Øygardstøl en Lysebotn waar de camping was waar we heen wilden. Dit om te voorkomen dat we zeven kilometer over een asfaltweg met veel verkeer naar beneden moesten wandelen.
Al met al een pittige maar wel mooie tweede wandeldag die we hebben afgesloten met een warme douche en een biertje op het terras bij de camping.
Ik kan de camping in Lysebotn wel aanbevelen. Het leuke van deze camping is namelijk dat de tenten en campers/caravans op twee verschillende velden staan. Dat creëert voor de kampeerders een rustige aangename sfeer op de camping. Het is namelijk niet zo leuk als je met je kleine tentje pal naast een grote camper of caravan staat. Hier zat iedereen in een grote of kleinere tent.
Nu komen we zo langzamerhand aan het einde van deze update. Hier onder nog wat plaatjes van de boottocht van Lysebotn naar Forsand. Waar mijn auto stond. Het was een rustige ontspannende cruise over het Lysefjorden. Veel cruise was het overigens niet. Ik heb in het grijze verleden deze cruise al eens eerder gedaan en toen stopte de boot bij elke bezienswaardigheid in het fjord. Deze boot voer stug door en bij de bezienswaardigheden werd er een bandje afgespeeld met feitjes over de bezienswaardigheid.
Hier onder wat plaatjes van de cruise.
En om dat ik toch al zo goed bezig ben hier onder ook nog een korte video van de cruise. Gewoon om te laten zien dat we mooi weer hadden en dat het een rustige tocht was.
Wel en nu is het genoeg voor deze keer. Ik zeg dus maar weer. Dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.