Update 9 mei 2022
Zo, en nu eerst een update schrijven. Dat had ik gisteren willen doen. Maar toen ik moest kiezen uit of, op het terras in de zon zitten of binnen achter de computer heb ik voor het eerste gekozen. Ik had natuurlijk ook ’s avonds een update kunnen schrijven maar ik heb afgelopen weekend koetjes gemolken bij een boer. En toen ik ’s avonds terug was van het melken was ik moe en had geen zin meer om nog wat te gaan doen. Maar nu moet het gebeuren anders gebeurd het niet meer.
Ik dacht eerst dat ik niet zo heel veel te schrijven had maar nadat ik mijn dagboek had door gebladerd viel het nog wel mee. Ik ga maar verder waar ik de vorige keer gestopt ben.
Woensdag na de laatste update was er weer een bijeenkomst van de tuinclub. Deze keer hebben we een tuincentrum in Haugesund bezocht. Hier werden we ontvangen door de eigenaar en kregen we te horen hoe het tuincentrum ontstaan was. Hoe zijn vader een boerderij had met melkkoeien en er wat verkoop bij ging doen. Dat liep wat uit de hand dus de koeien werden ontslagen en het tuincentrum werd flink uitgebreid. En dat uitbreiden gaat gestaag door. Ik weet niet hoe dat in Nederland gaat maar hier kweken veel tuincentrums hun eigen zomerplanten op. Na de introductie mochten we een poosje rondneuzen in alle kassen die achter het tuincentrum staan. Toch wel indrukwekkend hoeveel planten er passen op zo’n kleine oppervlakte.
En natuurlijk konden we planten en bloemen kopen met korting. Ik heb mij maar ingehouden. Ik had een boodschappenlijstje gemaakt en daar heb ik me braaf aan gehouden. Al viel het niet mee als je al die kleurige en fleurige planten en bloemen ziet.
Hier onder een paar plaatjes van het bezoek.
Het weer en de tuin. Daar moet ik het ook even over hebben. In de tuin gebeurd niet zo veel. Dit komt door het weer. Het blijft aangenaam koud hier. Droog weer dat wel maar de temperaturen komen niet boven de tien graden. In de zon is het wel lekker warm maar kom je in de schaduw of de zon verdwijnt dan is het gelijk koud. Ik zie dus dat in de tuin, op dit moment, alles stil staat. De appelboom heeft nog niet gebloeid en ook de zwarte bessen heg staat te wachten op warmere tijden.
Tussen door heb ik nog wel wat klusjes gedaan in de tuin. Ik heb het aardbeienbed weer voorzien van kippenmest, een laag kranten, houtsnippers en wat koemest.
Verder heb ik binnen weer van alles gezaaid en geplant. Suikererwten, sla, zonnebloemen, pluk sla, lavendel, appelpitten, iris, boerenkool, wortels en rode bieten plantjes staan de wachten tot ze naar buiten mogen. Dit gaat nog wel even duren. De rest van de week hebben ze veel regen voorspelt. Daarna zou het mooi weer worden. En kan ik dus van alles in de volle grond zetten.
Hier onder een paar plaatjes.
Ik kan natuurlijk geen update schrijven zonder dat er foto’s van een wandeling in zitten. Deze keer zijn de foto’s weer van een wandeling met enkele van mijn collega’s. We zijn naar een, voor mij, bekende top gewandeld.
Roafjellet heet deze berg. Een redelijke pittige wandeling met een steil pad door het bos. Na het bos vlakte het pad wat af. Bij de top hebben we een poosje genoten van het uitzicht over Ølen en Ølsfjorden.
En ja, hier onder een paar plaatjes
Als laatste nog even wat over Noorwegen. Hier in Bjoa hadden ze afgelopen weekend een konfirmasjon kerk dienst. Dat is een speciale dienst die ze één keer per jaar hebben. Tijdens deze dienst worden de jongeren die dat jaar 15 jaar worden aangenomen in de kerk.
Het was zelfs zo, volgens Wikipedia, dat vanaf 1736 het verplicht was om toe te treden in de kerk. Deed je dat niet dan kon je, niet trouwen, geen getuige zijn bij een trouwerij, niet je dienstplicht vervullen en niet toetreden aan het volwassen leven. Volgens hetzelfde Wikipedia werd vanaf 1912 het toetreden tot de kerk weer vrijwillig.
Tegenwoordig kun je ook, als je niet gelovig bent, een burgerlijke toetreding doen. Je moet dan een cursus volgen in ethiek, kritisch denken, identiteit en mensenrechten. De cursus wordt afgesloten met een ceremonie die je kunt vergelijken met het toetreden in de kerk.
In mijn herinnering werd er in mijn tijd niet zo veel werk van gemaakt als je toetrad of aangenomen werd in de kerk. Een wat speciale dienst in de kerk, je moest geloof ik nog een keer ja zeggen en je kreeg een Bijbel mee. Dat is wat ik er mij van herinner.
Hier is het een grote feestdag. Het begint met een speciale dienst in de kerk. Daarna wordt er thuis of in een afgehuurd lokaal een groot feest gegeven. Traditie is ook dat iedereen traditionele klederdracht aan heeft. Dit kun je vergelijken met de traditionele kleding van Staphorst of Urk. Tevens is het voor de konfirmant een lucratieve activiteit. Als ik lees wat er hier aan geld wordt gegeven aan de konfrimant dan is het gewoon dom als je niet toetreedt tot de kerk.
Dit feest was ook de reden dat ik afgelopen weekend koeien heb gemolken. De oudste zoon van de boer trad toe tot de kerk en dat wordt dan gevierd met de hele familie. En dan is het als boer zijnde leuk als je niet hoeft te melken.
Ik vond het wat lastig om dit verhaal uit te leggen. Het valt niet altijd mee om iets om te zetten naar het Nederlands. Mocht het je niet duidelijk zijn, of je wilt meer weten dan moet je me maar aan de jas trekken als je me ergens tegenkomt.
Als laatste kan in nog vermelden dat ik afgelopen weekend nog een grote aankoop heb gedaan. Hier heb ik nog geen foto’s van gemaakt dus dit houdt je tegoed.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.