Update 4 juni 2023
En nu is het nagelbijten geblazen. Hoe lang ik dat moet doen weet ik nog niet. Reden voor het nagelbijten is het examen wat ik afgelopen vrijdag heb gedaan. Het theorie examen waar je voor moet slagen voordat je de praktijkproef mag doen om een vak brief in magazijn en logistiek te kunnen krijgen. Ik heb vrijdag vijf uur lang zitten zwoegen op vijf verschillende opgaven.
Het examen was in een grote sporthal in Haugesund. Hier zat ik met nog zo’n 200 andere personen te zweten. 10 rijen met 10 tafels. Netje in rijen met overal verlengsnoeren zodat je je computer aan de lading kunt zetten.
Het was voor de eerste keer dat ik bij een examen mijn eigen computer mocht gebruiken. Met alles wat er opstaat. Tevens mag je zoveel boeken en lectuur meenemen als je wilt. Maar het is verboden om te communiceren via telefoon of internet met andere personen en je hebt beperkt toegang tot internet.
Ik ben wel voorzichtig positief over de uitkomst. Je leest binnenkort wel een keer wat het resultaat is. Geslaagd of niet.
Nu heb ik de laatste tijd niet zo heel veel gedaan. Ik heb de laatste veertien dagen voor het examen me volledig geconcentreerd op dat examen. Veel lezen en opgaven schrijven. Maar tussendoor heb ik hier en daar nog wat weten te doen.
Ik heb nog een poosje uit het raam staan te kijken. Zat te leren en hoorde ineens een piepende alarmgeluid. Ik dacht eerst dat er in mijn huis ergens een alarm afging maar vond al snel uit dat er een vrachtauto achter uitrijdend voorbij mijn huis ging. Deze had een grote boot op/in de laadbak liggen. Helaas ging niet alles volgens plan. Hij reed achteruit over de grintweg voor mijn huis de asfaltweg op. Echter toen de vrachtauto voor uit begon te rijden, een beetje tegen de heuvel op gleed de boot van de laadbak. Ze hebben hem er weer op gekregen met behulp van de kraan die op de vrachtauto zit maar er was duidelijk wel een deel schade aan de boot.
Hier onder een plaatjes van het ongeluk.
Tussendoor was ik ook nog een poosje bezorgd. Ik heb nog steeds twee grasparkieten. En als je dan ’s morgens beneden komt en je ziet dat één van die twee op een plek zit waar die normaal ’s morgen nooit zit en tevens nauwelijks beweegt dan vrees je het ergste. Helaas is er weinig wat je kunt doen. Het is gewoon duimen dat die weer beter wordt. Gelukkig zag ik dat die de dag erna weer iets vlugger was en nu een dikke week later ziet het er naar uit dat die weer helemaal beter is.
Dat is voor mij wel geluk hebben want meestal als zo’n kleine vogel ziek wordt dan is het vaak wel het einde voor de vogel.
Ik heb de vorige keer geschreven dat ik een nacht in een hangmat ging slapen. Dat heb ik nu gedaan. Maar dat was niet zo’n succes. Ik ben om elf uur ’s avonds in de hangmat gekropen en om ongeveer twee uur ’s nachts ben ik in huis gegaan om daar in mijn bed te kruipen. Ik kon gewoon niet goed liggen in die hangmat. Het is niet zo dat ik bang was dat ik er uit zou vallen. Integendeel de hangmat was veel stabieler dan verwacht. Maar je ligt heel strak in de hangmat met bijna geen mogelijkheid om je te bewegen. Tevens zag je bijna niks doordat je wegzakt in de hangmat. Ik kon alleen recht omhoog kijken. Kortom de eerste poging was geen succes. Ik ga het zeker nog eens weer proberen want het moet volgens mij toch mogelijk zijn om een nacht in een hangmat te slapen.
In de vorige update vertelde ik ook om de benzine problemen die ik had met mijn motorfiets. Het lijkt er nu op dat ik voorlopig gered ben. Beide Shell benzine stations in de gemeente Vindafjord verkopen nog E5 brandstof. Tevens liggen die ook zo dat ik niet al te ver hoef om te rijden als ik wil tanken. Nu maar hopen dat ze dat blijven verkopen. Dan kan ik nog een poosje door rijden met mijn oude trouwe Honda Africa Twin.
Ook heb ik nog een klusje af weten te krijgen wat al lang op de planning stond. De vooruitgang was wat traag maar nu is die eindelijk klaar. Voor mijn garage tegen de muur aan zit een afvoer putje dat het regenwater afvoert. Dat zit daar al zo lang ik hier woon en dat zit daar ook al zolang ik hier woon zonder een fatsoenlijk rooster erop. Aangezien ik laatst zelf bijna een keer in dat gat stapte was het de hoogste tijd om dat eens in orde te maken. En dan is het handig als je nog een lasapparaat hebt en kunt lassen. Al was het wel heel lang geleden dat ik dat gedaan had.
Ik heb eerst wat geoefend op een oud stuk ijzer. Daar vond ik snel uit dat ik het lassen aardig verleerd was. Tevens vond ik uit dat de elektroden die ik gekocht had eigenlijk te dun waren.
Ik heb ze maar gebruikt maar het maakte het lassen niet gemakkelijker. Na een middagje prutsen had ik versie nummer één klaar. Dat paste mooi op het putje maar ik kwam er ook achter dat het beton niet zo vlak was als ik dacht. Stapte ik op de voorkant van het rooster dan kwam de achterkant omhoog en dat was niet de bedoeling. Ik heb versie nummer één zo aangepast dat er een ijzer aan de voorkant op het beton rust. Dit voorkwam het omhoog komen van de achterkant.
Daarna was het ontvetten en wassen. Het laatste was dat het verven. En nu ligt er een rooster op het putje. Afgezien van het laswerk ben ik tevreden over het resultaat.
Hieronder wat plaatjes.
Ik ben ook nog steeds aan het trainen voor de halve marathon van Bjoa. En het leek me wel een goede training om mee te doen aan de hardloop wedstrijd die in Imsland georganiseerd werd. Dit is een rondje van zeven kilometer rond het Ølmedal meer. Het weer was op tweede pinkstermaandag niet echt optimaal. Veel regen toen ik naar Imsland reed. Gelukkig klaarte het op ongeveer een half uur voor de start en bleef het droog gedurende de hele wedstrijd. Over het resultaat ben ik wel tevreden. Ik heb de zeven kilometer afgelegd in 27 minuten en 48 seconden. Dit tempo ga ik geen halve marathon volhouden maar het liet wel zien dat ik op de juist weg ben. Nu is het een kwestie van door trainen.
Een poos geleden heb ik foto’s op mijn site gezet met alles wat ik gezaaid en geplant had. Na een erg trage start vanwege het koude weer begint het nu flink te groeien. De ruimte waar alles staat is slecht geïsoleerd en het heeft lang geduurd voordat de temperatuur in die ruimte boven de tien graden kwam. Maar nu gaat het goed en groeit en bloeit het meeste. Veel kan de komende week naar buiten om daar verder te groeien.
Hier onder een paar plaatjes van hoe het er nu bij staat in vergelijking met de plaatjes in de update van 16 april.
Ik ben nu voorlopig even klaar met de cursus magazijn en logistiek en heb nu dus wat meer tijd om andere dingen te doen. En aangezien het hier nu mooi weer is is er niets leuker dan in de tuin aan de slag te gaan. Veel plannen dit jaar. Ik ben nu wel klaar met dat grote kale gazon voor mijn huis. Het idee is nu om daar drie rijen met bomen en struiken te planten. Daar tussen kan ik dan groenten verbouwen of bloembedden maken. Ik ben dus begonnen met het uitmeten van waar ik de rijen wil hebben. Dat komt niet op de centimeter nauwkeurig maar ik wil wel rechte rijen hebben op ongeveer dezelfde afstand van elkaar. Zet je alles maar een beetje op goed geluk op afstand dan oogt dat altijd rommelig. En dat wil ik niet.
Nadat gedaan was moest ik een plek maken voor de suikererwten en bonen. Ik had eigenlijk niet gepland om suikererwten en bonen te zaaien maar als je er zaad hebt liggen en dat is al over dato. Wat doe je dan. Ja, dan zaai je dat en zie je wel wat er nog opkomt. In dit geval was dat bijna alles. Dus gisteren heb ik na het meten de rest van de dag gebruikt om een plek te maken voor de erwten en bonen.
Af en toe is het wel handig als je veel rommel hebt liggen. Dan lig er meestal wel iets wat je kunt gebruiken. In dit geval waren dat twee oude verkeersbord voeten. Hier heb ik panlatten ingezet van 130 centimeter hoog. Tussen de twee voeten met panlatten heb ik twee planken geschroefd. Het net dat je op de laatste twee foto’s ziet heb ik meegenomen van mijn werk. Die zitten af en toe in een container om de boel op de plek te houden onder transport. Ook de panlatten en planken had ik nog liggen dus het geheel heeft me niets gekost.
Het afgraven van de zode ging wel gemakkelijk. Dit dankzij de kuilvoerspades die ik heb. Alleen was de zode zo dik dat als ik die verwijderd had ik met een groot gat in de grond zat. In mijn wijsheid maar besloten om de zode om te draaien. Voor het planten heb ik, zoals gewoonlijk, eerst krantenpapier gelegd met daarop tuingrond. Hopelijk stopt dat het onkruid voldoende.
Het enigste probleem was dat het net niet groot genoeg was voor beide zijden. Ik had nog een net liggen maar hier waren de touwen dikker en de gaten veel kleiner. Dus helaas, niet bruikbaar. Nu wil ik morgen kijken of er nog zo’n net in de afval container ligt. En zo niet, dan moet ik wat anders verzinnen. De suikererwten heb ik nu geplant maar de bonen moeten nu ook hoognodig naar buiten.
Hieronder een paar plaatjes. Ik ben wel tevreden over het resultaat. Nu moet ik alleen hopen dat de buurjongens niet denken dat ik een voetbalveld aan het aanleggen ben.
Diegene die nauwkeurig de plaatjes hebben bekeken hebben wel gezien dat het gras wel erg hoog staat. Ik maai het gazon niet voordat de pinksterbloemen zijn uitgebloeid. Dit is mijn bijdrage dat insecten in het voorjaar genoeg voedsel vinden. Deze methode wordt vooral in Engeland veel uitgedragen. Als je No mow may googelt dan vindt je meer informatie.
Nu zijn de pinksterbloemen uitgebloeid en wil ik dus binnenkort beginnen te maaien.
Dat zal wel in gedeeltes gaan. Volgende week wordt een drukke week. Woensdag naar bergen voor een concert van Iron Maiden. Donderdag weer terug om vanaf donderdagavond tot zondagavond ’s morgens en ’s avonds koeien te melken. Tevens moet ik vrijdag nog naar mijn werk bij de handschoenen groothandel.
Maar daarover volgende keer meer.
Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.