Update 24 september 2024
Regen, regen, regen en nog eens regen. En dan nog meer regen, regen en regen. Want regenen doet het hier. Dag in dag uit. Vast weer dus. Hoewel dit niet ideaal is lijkt het me toch beter zo dan helemaal geen regen. Als ik af en toe op de tv zie hoe droog het hier en daar is dan toch maar liever veel regen. Niet praktisch maar water zijn we nodig.
Tussen de regenbuien door heb ik nog een beetje in de tuin kunnen werken. Ik kon nog één portie rode bieten en wortels oogsten. Wat er nu nog staat aan rode bieten en wortels is te klein om te oogsten. Dit mag dus blijven staan en wordt op den duur weer door de grond als compost opgenomen.
Als het nog een keer een dag droog wil worden dan moet ik nog een keer het gazon maaien en dan is dat ook klaar voor dit jaar. Gisteren nog wat plantjes die ik binnen opgekweekt had buiten in de volle grond gezet. En zo wordt het werk in de tuin langzamerhand minder en wordt het ’s avonds steeds eerder donker.
Ik geloof dat dit een korte update gaat worden want ik weet nu al bijna niet meer wat ik zal schrijven. Als in nog wat over Noorwegen wil schrijven dat kan ik melden dat de vorige minister president zwaar onder vuur ligt hier. Deze heet Erna Solberg. Haar echtgenoot heeft het gepresteerd om in de periode dat ze minister president was te handelen in aandelen met voorkennis. Hij wist vaak al, doordat hij getrouwd is met Erna, voor het bekend was bij het grote publiek wat de regering ging beslissen en kon daar door op tijd aandelen verkopen of kopen. Helaas is handel met voorkennis verboden. Nu is ze nog partij leider van de rechts oppositie partij maar de meesten vinden dat ze zich moet terug trekken. Maar ook hier is politiek politiek dus je weet nooit wat er gaat gebeuren.
Ik volg ook een beetje mee met wat er gebeurd naast mijn huis. Daar gaan ze een kavel bouw klaar maken. Hier komt nog wel het één en ander bij kijken. Ze zijn nu al bijna drie weken bezig en het ziet er voor mij als erg duur uit. Zoals ik het nu bekijk is het los blazen van de rotsen nu klaar. Nu rest nog het verwijderen van de overbodige stukken rots en het vlak maken van een stuk van de kavel.
Hier onder een paar plaatjes.
Wel kan ik nog schrijven dat ik nog weer gewandeld heb. Deze keer ging het in twee keer. Ik dacht nadat ik de vorige update op het WWW had gezet om nog een wandeling te gaan doen. Hoewel de wolken hier erg laag hingen gokte ik er op dat het beter weer was op de plek waar ik wou gaan wandelen. Helaas bleek dit niet het geval te zijn. De wolken hingen bij het startpunt van de wandeling nog lager dan bij mij thuis.
Echter op de parkeerplaats heb ik maar eens een rondje rond de auto gelopen. Ik vond dat de auto erg raar reed. Schudde wat in het stuur. Voelde wat onstabiel en de cruise control schakelde zich zelf de hele tijd uit. Toen ik buiten de auto stond was in één keer duidelijk wat de reden was voor dit alles. De linker voorband was helemaal plat. Lekke band dus.
Gelukkig is deze auto uitgerust met een reserveband. Wel is waar zo’n thuiskomertje maar je komt er mee thuis. Thuis gekomen de band maar eens nader bekeken om uit te vinden dat die aan de binnenkant helemaal versleten was. Dat was ik even vergeten. Om één of andere reden slijten de zomerbanden aan de binnenkant veel harder af dan de buitenkant. Raar genoeg gebeurd dit alleen bij de zomerbanden. De winterbanden slijten normaal af. Het leek me dus wel handig om de rechter voorband eens nader te bekijken. Hier was ik snel klaar mee want die was nu net zo plat als de rechter. Lekke band nummer twee.
Gelukkig heb ik zomer en winterbanden. De winterbanden zijn zonder spijkers en dan mag je daar het hele jaar op rijden als je dit wilt. Dus voorop de winterbanden gelegd zodat ik tijd had om twee nieuwe banden.
Inmiddels zijn er nieuwe zomerbanden gekocht en gemonteerd en rij ik weer op zomerbandjes.
Afgelopen zondag heb ik een nieuwe poging gedaan om naar de top van de Steinslandsnuten te wandelen en deze keer ging het beter. Geen lekke banden en het was mooi weer. En als het hier niet regent maar de hemel is blauw en de zon schijnt dan moet je daar gebruik van maken. Ik heb dus op de top van de Steinslandnuten zitten genieten van het uitzicht met koffie en koek. Op de terug weg heb ik nog een dik half uur op de uitzichtplek met picknick bank gezeten. Hier was het nog warmer.
Leuke wandeling in mooi weer.
En ja, je raad het al. Hier onder een paar plaatjes.
Wel en daarmee heb ik het meeste al geschreven voor deze keer. Wat nog rest is weer wat plaatjes van mijn vakantie in Duitsland. Deze meeste plaatjes komen deze keer van de top van de Nebelhorn(2224m). En deze keer was het geen uren lange zware wandeling. Ik heb gewoon de gondel naar boven genomen. Vanaf de top had ik een mooi uitzicht over de omgeving. Het bleek al snel dat paragliding erg populair was vanaf deze top. Ze stonden gewoon in de rij te wachten tot ze mochten opstijgen. Het lijkt me helemaal niets maar het was wel mooi om te zien.
Kreeg het ook nog voor elkaar om me een beetje te vergissen. Vanaf de top kon je een wandeling maken naar een iets lager topje. Althans, dat zag er zo uit voor mij. Ik zag in ieder geval enkele mensen deze route nemen. Op afstand zag die er spannend uit en ik zag overal kabels liggen waar je je aan vast kon houden. Nu heb ik niet zo heel gauw last van hoogtevrees maar tijdens deze wandeling, of beter gezegd klauterpartij kreeg ik het af en toe wel benauwd. Nadat ik bij het eindpunt was aangekomen, ging er tussen mijn oren een lichtje branden. Ik had op de bordje bij de begin van de wandeling zien staan dat het een klettersteige was. Nu kwam het bij mij op dat klettersteige Duits is voor Via ferrata. Dit is zo’n wandeling waarbij je een klimgordel omhebt en je de hele tijd vastzit aan die de hele tijd langs de route lag. Ik had nu zo’n via ferrata gedaan zonder klimspullen en op hardloop schoenen.
Ja ja, ook weer overleefd. De via ferrata ging nog een stukje verder maar dat gedeelte heb ik maar niet gedaan. Ik ben terug gewandeld naar het gondelstation en weer naar beneden gegaan.
Hier onder een paar plaatjes.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.