Update 15 september 2024
Ja, en zo is het al weer veertien dagen geleden dat ik de laatste update heb geschreven. Tijd dus voor een nieuwe.
Maar eerst nog even terug naar mijn vorige update. Daar in heb ik geschreven dat mijn vlinderstruiken eindelijk in bloei stonden maar dat er geen vlinder te zien was. Dit bleek niet helemaal te kloppen. Diezelfde zondag was het mooi rustig zonnig weer. En plotseling waren er vlinder bij mijn vlinderstruiken. Ik kon zeker zeven of acht mooie dagpauwoog vlinders tellen. Erg mooi om te zien. Plus natuurlijk allerlei andere insecten waarvan ik geen idee heb hoe ze heten. Behalve hommels dan, die ken ik. En daar waren er ook genoeg van. Nu heb ik me voor genomen om komende winter eens wat insecten hotels wil gaan bouwen. Leuk met veel insecten maar die moeten natuurlijk ook ergens kunnen wonen. Misschien krijg ik dan nog meer insecten in mijn tuin.
Hier onder een paar plaatjes van de vlinders.
In de lokale krant werd afgelopen week breed uitgemeten dat de gemeente Vindafjord, de gemeente waar ik woon, nu meer dan 9000 inwoners heeft. Er stond een mooie foto bij het artikel met allemaal moeders met een baby maar er werd ook bij geschreven dat de vluchtelingen/asielzoekers ook een grote bijdrage hebben geleverd aan de bevolkingsgroei.
De burgemeester was in ieder geval optimistisch. Hij wil nu door naar de 10.000. Maar dat zal nog wel een tijdje duren voordat zo ver is. In 2007 had Vindafjord 8.111 inwoners, in 2014 8747 en in 2022 8775. Heel erg snel gaat die bevolkingsgroei dus niet. Het heeft bijna 17 jaar geduurd om van 8000 naar 9000 te komen. Gaat het door in het zelfde tempo duurt het nog tot 2041 voordat we voorbij de 10.000 inwoners komen.
Ik las afgelopen week op de site van de NOS dat de vakbonden in Nederland steeds minder leden hebben. Hier in Noorwegen gaat dat precies de andere kant op. De vakbonden krijgen steeds meer leden. Ik weet niet waarom steeds meer mensen lid maar mogelijk is dat door alle voordelen die je krijgt als je lid bent. Zo heeft de vakbond de helft van mijn cursus magazijn en logistiek betaalt. Heb ik een top verzekering op mijn auto voor een lagere prijs. Zit de inboedelverzekering gratis in mijn lidmaatschap. Krijg ik 10 procent korting als ik bij bepaalde hotels boek enzovoort enzovoort.
Tevens kan ik een gedeelte van mijn lidmaatschap contributie aftrekken van de belasting. En mocht je in een bedrijf werken dat een overeenkomst met een vakbond heeft dan heb je ook recht op vijf weken vakantie in plaats van vier. Heb meer vrij op landelijke feestdagen en heb je een betere pensioen regeling. En zo zijn er nog wel meer voordelen.
In een artikel dat ik las over de groei van het aantal leden werd nog wel opgemerkt dat de vakbonden wel groeien maar dat het percentage werkende mensen dat lid is van een vakbond langzaam omlaag gaat. Zo rond 1980 was ruim 25 procent van alle mensen die werkten lid van een vakbond. Dat percentage ligt nu op ongeveer 23 procent.
En na alle positieve nieuwtje heb ik nog een positief nieuwtje. Ik kan nu eindelijk de wandeling die al jaren boven aan op mijn nog te wandelen lijstje staat doorstrepen. Ik heb die namelijk afgelopen zaterdag gewandeld.
En dat is de wandeling naar de Trolltunga. Die staat bekend als lang en zwaar. Ik heb al vaak geschreven dat het hier alleen maar regent maar de afgelopen twee weekenden hadden we gelukkig mooi weer. Het eerste weekend heb ik benut om naar de top van de Gråhorgja te wandelen in mooi weer.
Het tweede weekend heb ik benut om de wandeling naar de Trolltunga de doen. Normaal wandel ik op zondag maar deze heb ik op zaterdag gedaan. Dit om te voorkomen dat je zondag avond laat moe weer thuis komt en dan de volgende dag weer vroeg op moet.
En een lange dag was het wel. We zijn om zes uur ‘s morgens gaan rijden. Na ruim twee uur rijden en een busritje van 15 minuten konden we om kwart voor negen beginnen aan de wandeling. Na drie en een half uur rustig wandelen waren we bij de beroemde Trolltunga.
Daar bleek wel dat we niet alleen waren die gebruik maakten van het mooie weer. Het gebeurd niet zo heel vaak dat je zo hoog twee uur lang in korte broek en T-shirt kunt zitten zonder koud te worden. Windstil en een mooi blauwe hemel.
Na ongeveer twee uur op de top van 1100 meter boven zeeniveau zijn we weer aan de terug weg begonnen. Ook die duurde drie en een half uur. Op de terug weg hebben we kebab gegeten in Etne waarna we om ongeveer tien uur ‘s avonds weer thuis waren.
Een lange dag dus. Helaas, was ik niet erg onder de indruk van de wandeling en de Trolltunga zelf. De wandeling vond ik redelijk saai en ook van het uitzicht bij de Trolltunga was ik niet onder de indruk. Tevens is die beroemde Trolltunga veel breder dan je op alle foto’ ziet. Ga de wandeling zeker nog wel een keer weer doen. Maar als iemand me vraagt welke wandeling het mooist is, Trolltunga of de Preikestolen, dan zeg ik Preikestolen.
Hier onder een paar plaatjes van de wandeling en de Trolltunga.
En nu heb ik het meeste wel weer geschreven. Als ik nu naar buiten kijk dan is het weer herfst buiten. Ik zie nauwelijks de overkant van het fjord en het regent en waait weer flink. Gelukkig voorspellen ze voor komende week droog weer. Dat past mooi want ik moet het gazon nog een keer maaien. En dat zit het tuin seizoen er wel zo’n beetje op. Er hangen nog wat bonen die bijna pluk rijp zijn en ik moet nog wat potten legen en opruimen. En dan is het klaar voor dit jaar.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.