Update 1 december 2018
En toen was het alweer december. Het einde van het jaar komt in zicht maar eerst hebben we nog Sinterklaas en niet te vergeten Kerst.
Hier gaat alles zijn gangetje. Geniet van de vrije avonden en de activiteiten waar ik druk mee ben.
Deze update doe ik zo’n beetje in de beroemde alfabetisch-lexicografisch volgorde.
Na de vorige update heb ik eerst maar eens een rustige zaterdag genomen. Lekker uitgeslapen en de hele dag een beetje gerommeld in en om het huis.
Ik heb die dag voor het eerst de ramen aan de buitenkant gewassen. Dat mocht wel eens want ik woon hier al weer bijna drie jaar.
Aangezien ik een erg hoog huis heb gaat dat niet zomaar. Ik heb een poos geleden een borstel gekocht met een uitschuifbare steel die tot zes meter kan worden uitgeschoven. Aan het eind van de steel kun je een tuinslang aansluiten en zo borstelen met water. Helaas is de steel te kort om bij de keuken en kamer ramen te komen. Gelukkig heb ook een ladder gekocht die je in een V kunt zetten en dus kunt gebruiken zonder dat die ergens tegen aan moet staan. Als ik nu zo’n beetje boven op de ladder ga staan dan kan ik alle ramen van mijn woonetage wassen. De ramen van de slaapkamers onder de schuine kap kom ik niet bij.
Het was wel een beetje een natte bedoening want er liep een deel water terug via de steel en dan zo in mijn mouwen. Maar goed het resultaat was bevredigend en goed zichtbaar. Volgend jaar weer.
Ook heb ik natuurlijk weer gewandeld. Ik ben nog steeds niet klaar met de Bjoa spretten van dit jaar en nu stond de Kåtanuten op mijn lijstje. Ik had eigenlijk niet naar buiten gekeken en alles gepakt en begonnen te rijden. Halverwege keek ik echter enkele malen naar boven om tot de conclusie te komen dat de wandeling niet veel zin had. Ik kon maar ongeveer 200 tot 300 meter omhoog kijken vanwege de laag hangende bewolking. Maar ik zou en moest wandelen en heb maar bedacht dat ik dan een rondje zou lopen in Vakadalen. Niet spannend, maar je bent er dan toch even uit.
Echter halverwege de wandeling gaat het pad wat omhoog en tot mijn verbazing kwam ik ineens boven de wolken. En hier was de hemel strak blauw en scheen de zon volop.
Aangezien je volgens mij vanaf dat punt ook naar de Kåtanuten kunt lopen ben ik maar op ontdekkingstocht gegaan en vond inderdaad het pad naar de top. Het ging wel flink op en neer met op het eind een stevige klim maar met dat lekkere zonnetje was het lekker wandelen. Aangezien ik boven de wolken zat kreeg ik af en toe het gevoel dat ik in een vliegtuig zat. Dan zit je af en toe ook lekker in het zonnetje terwijl je neer kijkt op de wolken. Foto’s? Ja, natuurlijk, hieronder.
Net als vorig jaar zit ik ook dit jaar in het comité dat de Kerstmarkt in Bjoa organiseert. Eén van mijn werkjes was borden maken die langs de weg bij de school konden staan om mensen er op te attenderen dat er een Kerstmarkt wordt georganiseerd. Bij de Byggmix kon ik een grote plaat krijgen die ze normaal weggooien. Groene verf had ik nog. En dus moest er alleen een spuitbus met witte verf komen en dik printerpapier. Zo kon ik in een paar avonden de borden klaar maken. Foto’s? Ja, natuurlijk, hieronder.
Sinds ongeveer 2007 of 2008 ben ik elk jaar naar de Preikstolen geweest. Soms zelfs wel drie keer in één jaar. Dit jaar was ik nog niet geweest en kwam ik op de gedachte dat het welk leuk zou zijn om minstens één keer per jaar de wandeling te doen. Nu was het allen wachten op een beetje goed weer en voldoende vrijetijd. Dat moment was afgelopen zaterdag. Enkele graden onder nul, redelijk zon en weinig bewolking aan de hemel. Om half zeven ben ik begonnen te rijden en om half elf kon ik aan de wandeling beginnen.
Het naar boven wandelen gaat wel steeds sneller. Deze keer was ik in een uurtje boven. Vergeleken met de eerste keer dat ik hier was is het pad over de gehele lengte bijna verbeterd en veel gemakkelijk te lopen.
Qua foto’s had ik niet veel verwachtingen maar dat pakte anders uit. Ik kwam op precies het goede moment bij de Preikestolen en ik stond ook precies op de goede plek. Zodoende kon ik enkele mooie foto’s maken van twee parapenters die een eindje boven de Preikestolen de lucht ingingen. Mooi om te zien maar niks voor mij.
Aangezien ik het goed aan de tijd had ben ik de omgeving voorbij de Preikestolen eens gaan verkennen. Gezien de paden die overal al liepen was ik niet de eerste maar markering ontbrak. Ik ben tenslotte zover voorbij de Preikestolen gelopen dat ik uit de Lysefjorden kon kijken. In de verte kon ik de Forsandbrug zien met daarachter een wit puntje wat de ferry tussen Lauvvik en Oanes bleek te zijn. Na nog een stukje verder te zijn gegaan kon ik heel Stavanger zien liggen.
Na de wandeling heb ik nog even door het centrum van Jørpeland gelopen maar hier was niet veel veranderd. Ook ben ik nog even bij wat mensen op bezoek gegaan ik Hjelmeland waar ik nog steeds contact mee heb. Met alle gekkigheid was ik om kwart over zeven weer thuis. Mooie dag.
Degene die mijn site/blog vanaf het begin volgen kunnen zich misschien nog herinneren dat ik, toen ik hier kwam wonen, mee heb geholpen met het bouwen van de berghut op de Gråhorgjo.
Nu staat er weer zo’n project op de planning hier. Bij een strandje hier staat een oud en versleten vakantiehuisje. De bedoeling is dat die gesloopt zal worden en er een grote gril/barbecue hut komt te staan waar ongeveer 25 tot 30 mensen in passen. Degene die projectleider was bij de Gråhorgjo hut gaat ook dit project leiden en heeft mij gevraagd of zin had om in dit comité plaats te nemen. Altijd leuk en gezellig en dus heb ik maar ja gezegd. Afgelopen zondag zijn we met het hele comité naar Etne gereden om daar zo’n hut te bekijken. Niet helemaal wat we in gedachten hadden maar het gaf wel inspiratie. Volgend weekend gaan we bij het vakantiehuisje kijken om te kijken hoe we de zaak aan gaan pakken.
Als laatste kan ik nog schrijven dat ik afgelopen woensdag de jaarvergadering heb bijgewoond van de plaatselijke tuinclub. Dit was niet zonder reden, ik had namelijk een hele poos geleden al eens aangegeven dat ik, als er behoefte aan was, wel toe wou treden tot het bestuur. In Hjelmeland zat ik ook in het bestuur van de tuinclub en vond het erg gezellig en leuk om te doen.
Zoals gewoonlijk is het zo dat als je aangeeft dat je wel interesse hebt in een bestuursfunctie dat je dan ook aan de beurt komt. Zie tegenwoordig maar eens dat je nog bestuursleden vindt.
En om een lang verhaal kort te maken. Afgelopen woensdag ben ik toegetreden tot het bestuur van Vindafjord tuinclub. Dit is voor mij vooral interessant om dat dat zich vooral afspeelt buiten Bjoa. Anders wordt het alleen maar Bjoa en zo houdt je de blik wat breder en zie je ook meer dan alleen Bjoa. Volgend jaar wacht de eerst bestuursvergadering.
En als allerlaatste hier onder nog het bewijs dat ook in Noorwegen de maan door de bomen schijnt.
Dat was het voor deze keer tot de volgende keer maar weer.