Update 13 augustus 2016
No Blues no Glory, wel een beetje een overdreven tekst maar het valt niet mee om steeds wat nieuws te verzinnen en aangezien dit een update wordt met heel veel blues leek me die opening wel grappig. Als je veel werk is het ook fijn als je af en toe even wat kunt ontspannen. Ik kwam er achter dat ik tussen 27 juni en 3 augustus slechts twee dagen had gehad dat ik helemaal vrij was. De andere dagen heb ik altijd wel enkele uren gewerkt. Hoogste tijd dus voor een lang weekend vrij. Om nu niet weer de hele tijd thuis aan het werk te zijn, had ik besloten om naar Notodden te reizen. Dit ligt ongeveer 5 uur rijden hier vandaan richting Oslo. Hier werd dat weekend het grootste en gezelligste blues festival van Scandinavië gehouden. In de vorige gemeente heb ik voor een boer gewerkt die helemaal gek van blues was en elk jaar, samen met zijn vrouw, het festival bezoekt. Dit jaar gingen ze voor de 20ste keer. Ik kreeg elke keer weer te horen hoe fantastisch het daar is. Tevens vindt Notodden zich zelf de blues hoofdstad van Europa. Reden genoeg om eens heen te rijden. Het festival wordt volgens mij volgend jaar al voor de 30ste keer georganiseerd.
Een andere reden om eens te gaan kijken was de Walter Trout band. Ik heb ooit in het grijze verleden van een collega twee cd’tjes van deze band gekregen en dit klonk wel goed. Aangezien deze band op zou treden in Notodden was voor mij een extra reden om er eens heen te rijden. Hier naast staat zijn laatste cd Battle Scars. Als je op het plaatje klik kun je genieten van een stevig potje blues. Mocht het je wat te heftig zijn dan kan ik nummer 5, take me home, wel aanbevelen. Dit is een mooi rustig blues nummer. Dat deze mijnheer nog steeds op het podium staat is ook bijna een wonder. Voor drie jaar geleden lag hij in het ziekenhuis te wachten op een leverdonor. Hij was al zo ver heen dat hij niet meer kon lopen of praten. Op het allerlaatste moment kwam er een geschikte donorlever en na een goed gelukt transplantatie kon hij weer vooruit. Hij heeft opnieuw moeten leren lopen, praten en gitaarspelen. Gezien zijn spetterde optreden is het allemaal goed gelukt. Een goed concert is altijd veel te snel voorbij.
Een andere reden om eens te gaan kijken was dat ik graag eens weer wou kamperen. Dit vond ik altijd erg leuk, maar ik vroeg me af of ik, na enkele luxe SNP vakanties, dit nog steeds leuk zou vinden. Nou, het antwoord is ja. Ik vindt het nog steeds erg leuk. Een beetje eten voor elkaar prutsen voor de tent en ook het slapen in een slaapzak ging nog steeds moeiteloos. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik de drie nachten als een blok heb geslapen. Op de foto kun je zien dat de tent aardig ingesloten staat. Dit had zowel voordelen als nadelen. Het nadeel was dat ik wat geïsoleerd stond en zo weinig contact had met de andere kampeerders. Een voordeel was dat ik heel veel privacy had. Dat de auto’s er zo achter stonden was netjes gevraagd alleen die camper stond er ineens. De tent moet nog wel een keer één of andere behandeling hebben want na een stevige regenbui hingen er druppels aan de binnenkant. Niet storend of dat spullen nat werden maar 100procent dicht is hij niet meer. Verder hadden ze op de camping, ondanks de grote drukte, alles goed onder controle. Het sanitair was de hele dag schoon en de capaciteit van alles was voldoende. Grappige was nog dat als je naar de camping toereed je dwars over een landingsbaan moest rijden. De camping ligt namelijk achter het plaatselijke vliegveldje.
Natuurlijk was Walter Trout niet het enigste optreden wat ik gezien heb. Ze hebben verschillende podia en heel veel concerten. Ik heb even snel zitten tellen in het programma en ik kwam zonder problemen aan 6 verschillende podia en zo’n 80 concerten. Genoeg te zien dus. Naast Walter Trout heb ik de grote tent, met de mooie naam Hovigs Hangar, nog concerten gezien van Wee Willy Walker, een gelegenheidsband met een zeer lange naam en nog een stukje van The Fabulous Thunderbirds. Vlak bij de grote tent stond ook nog een veel kleinere tent met de naam Teledølen. Hier heb ik ook enkele mooie concerten gezien. Hier sprong de band Lisa Lystam Family Band er wel positief uit. Ik heb op youtube enkele video’s gevonden en kon niet kiezen tussen twee. Ik heb ze hier dus maar beide bij geplakt.
Een andere band die er wel aardig klonk was: MK’s Marvellous Medicine. Hier viel op youtube niet zo heel veel van te vinden maar ik kon weer niet kiezen uit twee video’s en ook hier heb ik ze beide maar in deze update geplakt. Het zijn wel twee covers geworden maar iets beters kon ik niet vinden terwijl ze toch behoorlijk wat eigen gecomponeerde muziekstukken hebben.
Hekwerk, daar moet ik het ook nog even over hebben. Het eerste wat me opviel toen ik voor de eerste keer het centrum van Notodden binnen liep waren de hekken die om de terrassen stonden. Het waren van die hekken die zo ook wel om bouwplaatsen zetten. Dat zag er, mild gezegd, niet zo heel erg gezellig uit. Ik moest even nadenken over de bedoeling hiervan maar dat duurde niet zo lang. In Noorwegen ben je net zo als in Nederland een schenkvergunning nodig als je alcohol wilt serveren in je bar, café, restaurant of dergelijke. In Noorwegen is het dan zo dat die vergunning ook plaats gebonden is. Voor een café zou dat dan bijvoorbeeld binnen zijn en op het terras. Daar buiten is het dan verboden om drank te schenken maar is het ook verboden om drank te nuttigen die ze bij jou gekocht hebben. Besteld dus iemand een biertje bij je in het café en gaat daarmee aan de andere kant van de weg op een muurtje zitten dan drinkt hij, of zij, dus zijn alcoholische drankje buiten het toegestane gebied. Dan ben jij als café eigenaar strafbaar bezig. Mocht dit gezien worden dan krijg je één of meerdere strafpunten. Heb je genoeg strafpunten verzameld dan wordt je schenkvergunning voor een bepaalde tijd ingetrokken. Komt het vaak genoeg voor dan verlies je je schenkvergunning en kun je de tent wel sluiten. Net als de Nederlanders drinken de Noren graag een wijntje of biertje bij het eten en als ze dat bij jou niet kunnen krijgen dan gaan ze ergens anders heen. Daarom dus het hekwerk om de terrassen en een security man bij de ingang om te controleren dat niemand met zijn drankje de straat op gaat. Maar zoals ik al schreef, het ziet er niet erg gezellig uit.
Wel dat was het wel zo’n beetje voor deze keer. Het festival wordt elk jaar in het eerste weekend van augustus gehouden. Mocht je in de buurt zijn kan ik het wel aanbevelen. Ze hebben overdag ook gratis concerten en op de markt is ook van alles te zien. Voor meer informatie kun je kijken op
http://www.bluesfest.no/
Hier onder nog enkele foto’s van Notodden en hier onder als afsluiter nog een stevig blues nummer van Walter Trout. Aangezien ik wel van een beetje stevig gitaarwerk hou heb ik gekozen voor het nummer, On The Rice. Deze is afkomstig van zijn CD Telling Story’s. Het is een mooi stevig nummer met op het eind stevig scheurend bluesy gitaarwerk.
