Update 13 juli 2020
Zo, nu eerst eens beginnen met het schrijven van een update. Normaal schrijf ik die altijd thuis maar deze keer heb ik de laptop mee genomen naar mijn vriendin. We hebben net gegeten en zij wou nog wat huishoudelijke klusjes doen. En dus kan ik nu even een begin maken met een update.
Wat heb ik zoal de laatste tijd gedaan. Nou de tuin blijft me bezighouden. Ik loop nog steeds minimaal twee maal daags een slakkenrondje. Eéntje voor ik na mijn werk rij en ééntje voor het donker wordt. En vaak ook nog eentje als ik weer kom van mijn werk. Het gaat nu goed. Ik zie nauwelijks slakken meer. Ook alles wat ik op het terras heb staan groeit voorspoedig. Ook met de heg gaat het nog steeds goed. Alleen de moerasspirea heeft het wat moeilijk gehad. Hij groeide mooi maar een flinke storm heeft alles een beetje omgeblazen. De planten gaan niet dood maar het ziet er wat rommelig uit nu. Ik hoop dat er volgend jaar wat meer van die hoge stengels komen zodat ik ze samen kan binden. Dan kunnen ze wat meer hebben.
Ook heb het eerste feestje weer achter de rug. Normaal organiseert de boerenclub hier een schuurfeest nadat alle schapen lammeren hebben gekregen. Dit ging door het Corona virus helaas niet door deze keer. Nu hadden ze voor de leden een klein feestje georganiseerd. In een garage bij een boer thuis hadden ze een klein buffet met de mogelijkheid om even bij te kletsen. Erg gezellig en heerlijk om even weer een beetje onder de mensen te zijn en de laatste nieuwtjes te horen.
Verder heb ik maar besloten dat de mueslirepen die je hier in de winkel kunt kopen te duur zijn en niet goed smaken. Dus ik ben zelf maar aan de slag gegaan in de keuken. Ik had al een recept liggen en deze heb ik nu twee keer geprobeerd. De eerste keer was niet zo goed gelukt. Te veel honingsmaak en erg kleverig. De tweede keer was een stuk beter. Door andere, lees goedkopere, honing te gebruiken en er wat meer noten in te doen was de smaak een stuk beter en was het niet meer zo kleverig. Tevens proef je bijna dat er veel energie in de repen zit. Erg bruikbaar dus als je een lange wandeling maakt.
Nu ik dit schrijf heb al een week vakantie maar het wil nog niet erg opschieten met het vakantie gevoel. Dat heeft een beetje met het weer te maken en een beetje met de motorrit die ik heb afgeblazen. Het plan was om naar de Trollstigen te rijden. Een weg een flink stuk naar het noorden dat bekend staat om zijn vele haarspeldbochten en uitzichten over het Noorse landschap.
Ik volgde al een poosje de weerberichten daar en het bleef maar kwakkelen met het weer daar. De weersvoorspelling was de dagen dat ik daar rond zou rijden zo slecht dat ik het verstandig vond om maar niet te gaan. De hele dag rijden in de regen met een temperatuur die nauwelijks boven de tien graden komt leek me niet wat. Dus deze rit hou ik nog tegoed.
Een ander probleempje waar ik tegen aanliep was dat mijn navigatie systeem zelf een mooie rit voor mij kan maken. Je voert het punt waar je heen wilt, in dit geval Trollstigen, en het systeem komt zelf met een mooie rondrit. Althans in theorie. Ik vertrouw zulke dingen nog steeds niet en ben begonnen met het controleren van de route. De heen weg ging goed maar op de terugweg had die allerlei rare wegen gekozen. Deels over zandwegen, die wel goed berijdbaar waren, maar ook over wegen die gesloten waren voor verkeer. En toen liep die hele route vast want omrijden koste bijna een dag extra. Dus de volgende keer schrijf ik de route wel weer zelf.
Om toch maar niet helemaal motor loos door het leven te gaan heb ik afgelopen week een rondje Jondal gedaan. Een rondje van bijna 300 kilometer over allerlei verschillende wegen. Ik neem dan de ferry die voor mijn huis aanlegt en aan de andere kant rij ik dan via Rosendal, Jondal en Odda weer naar huis. Ik rij niet zo heel veel motor maar geniet nog wel elke keer als ik een flinke rit maak. Hieronder een paar plaatjes die ik onderweg heb geschoten.
Om er ’s winters warmpjes bij te kunnen zitten moet ik brandhout hebben. Het brandhout dat ik ’s winters gebruik ligt in de garage. Het brandhout dat in de garage ligt moet vanuit de tuin komen. En dat verplaatsen moet ik zelf doen. En dus heb ik me een dag uitgeleefd met de kapzaag en kruiwagen. Van het resultaat was ik zelf onder de indruk. Ik heb nog nooit zoveel brandhout in de garage gehad. Zie het plaatje hieronder. Wil je zien hoe het er uitziet als ik bezig ben met dat karweitje dan kun je kijken bij oude blogs juli/augustus/september 2017. Daar staan enkele plaatjes van het gebeuren.
Wandelen dat hebben we ook nog gedaan. Deze keer was het Haugesund på langs. Een wandeling die begon aan de noord kant van Haugesund en ons langs de stadsgrens voerde naar de zuidkant van Haugesund. Geen zware maar wel een redelijke lange wandeling. Al met al ruim 14 kilometer over heuvelachtig terrein. Geen hoge toppen. Wel met mooie uitzichten over Haugesund en wandelpaden langs meren en door bossen. Afgezien van wat regenbuien was het mooi wandelweer. Hier onder een paar plaatjes van de wandeling.
Ook ben ik nog weer begonnen met het maken van wat meubels van de oude panlatten die ik heb liggen. Deze keer wordt het een tafeltje en een bankje. Het tafeltje heb ik in elkaar geschroefd en het van het bankje moet ik eerst een gedeelte verven voordat ik dat helemaal kan monteren. Nu moet de boel eerst in de grondverf en daarna kan de gewone verf erop. Een plaatje van die activiteit vindt je hier onder.
Ja, en dan is met alle gekkigheid de eerste week van de vakantie al voorbij. Nu zijn we bezig met het organiseren van de komende weken. Wat reizen we heen en wat gaan we daar doen. Enkele plannen die we hadden gaan helaas niet door. Kano varen in Telemark was niet mogelijk. Alle campings zaten vol en alle kano’s waren verhuurt. Ook de wandeling naar Flørli hebben we even in de koelkast gezet. Dit vanwege het slechte weer dat ze voorspellen. Hopelijk komen we nog ergens terecht waar we kunnen wandelen en/of kanovaren. Maar daarover lees vast meer in de volgende update.
Als laatste nog een mooi plaatje wat ik hier in de buurt heb geschoten.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.