Update 14 juni 2017
Hoogste tijd om eens weer aan een update te beginnen. Ik heb weer voldoende foto’s en genoeg te vertellen.
Eerst moet ik nog even terug naar 17 mei. Dat is de dag dat hier wordt gevierd dat 17 mei 1814 de Noorse grondwet is ondertekend. Of te wel, Noorwegen werd officieel een zelfstandig land. Dit wordt elk jaar nog groots gevierd. Vergelijk het maar een beetje met onze koningendag. Een paar dagen voor 17 mei werd ik gebeld of ik mee wou doen in de bygda kamp. Bjoa is op zich een klein gehucht met daar in nog weer kleinere gehuchten. Tijdens het 17 mei feest wordt er een wedstrijd gehouden tussen die gehuchten. Ik heb ja geantwoord zonder te weten wat ik nu eigenlijk moest doen. Ik had eigenlijk gedacht van teams zo tussen vijf en tien personen maar elk team had maar drie leden. Het is wat lastig vertellen wat we moesten doen maar het laatste wat we moesten doen was zo snel mogelijk een toffee door slikken. Kortom het was niet zo heel serieus. In de eerste ronde werden we tweede en de finale eindigden we op de zelfde plaats. Het was wel grappig om te doen. Ook wel grappig was dat in de week er na, ik bij de bouwmarkt drie keer werd aangesproken door, voor mij, onbekenden die zich voorstelden en er bij vertelden dat ze ook in Bjoa wonen. Ik ga er nu maar van uit dat heel Bjoa me kent.
Diegene die mijn site een beetje volgen kunnen zich vast nog wel herinneren dat ik vorig jaar november/december de rioolbuizen in mijn huis heb vervangen. Hier was ik nog steeds niet helemaal klaar mee. Buiten moest namelijk nog wat beton gestort worden. We hadden een gedeelte opgegraven om de buis te kunnen vervangen en het leek me wel handig om te wachten op wat beter weer om dit weer dicht te storten. Eind vorige maand was het mooi weer en heb ik alles weer netjes dicht gemaakt. Ben wel aardig tevreden met het resultaat. Het regenwater loopt mooi weg van het huis en het is wel aardig glad geworden. Er ging wel aardig meer beton in dan dat ik dacht. Maar ook deze keer had ik ruim ingekocht en had ik genoeg.
Natuurlijk heb ik ook weer gewandeld. Deze keer met de collega’s van de handschoenen groothandel. Deze keer zijn we wat verder van huis gegaan. Een collega’s wist een topje waar hij nog nooit geweest was en graag een keer boven op wou staan. Geen probleem wij gaan mee. Helaas zat het weer niet erg mee. Het zicht op de top was ongeveer nul. Alles was grijs om ons heen. Het was omdat de route zo goed gemerkt was anders hadden we de top ook nooit gevonden. Op de terug weg werden we opgewacht door een hele kudde dames die ons nieuwsgierig aankeken. Erg leuk die geiten maar ze beginnen ook gelijk aan je kleding te knagen als je iets te lang stil blijft staan.
Zo af en toe kijk je uit het raam en denk je, hé wat is dat nou weer? Zie ik in eens deze rare boot voorbij varen. Later stond in het plaatselijke krantje dat dit de Marjata IV was. Er stond een voor mij wat vaag verhaal over de historie van de boot maar zoals ik het lees is die de laatste tijd opgeknapt en gemoderniseerd en gaat nu voor het leger de Russische activiteiten in het Noorden in de gaten houden.
Is er iemand die ziet wat de vogel op de foto hieronder mist? Hij of zij vliegt hier rondt en dat ziet er steeds een beetje wonderlijk uit. Kennelijk heeft hij of zij geen last van het gemis want hij of zij vliegt en beweegt normaal.
Vorige keer heb ik wat verteld over de boeren die in onderhandeling waren met de regering. Helaas kan ik er niet veel meer over vertellen. De acties hebben wel, zoals het er nu voorstaat, wel resultaat gehad. Deze week beslist de regering hoeveel geld ze krijgen en hoe het verdeelt wordt en het ziet er naar uit dat ze door de acties behoorlijk meer krijgen.
Iedereen die hier een “gewone” baan heeft krijgt vakantie geld en vrije dagen. De boeren hier vinden dat ze hier ook recht op hebben en de overheid moet dat maar betalen. Die willen ten slotte ook dat Noorwegen, wat eten betreft, zelf voorziend blijft. Daarom krijgen de boeren ook geld om een knecht in te huren zodat ze regelmatig een weekend vrij kunnen nemen en op vakantie kunnen.
En om maar in de boerensferen te blijven. Ik heb laatst mijn eerste schuurfeest gehad hier. Het was in dit geval een after lammings feest. Zo omstreeks april, mei lammeren alle schapen hier. Dat is een, mild gezegd, drukke tijd voor ze. Deze schapenboer, of eigenlijk moet ik zeggen boerin, organiseert na deze periode altijd een feest. Ze stellen de loods ter beschikking, zetten er banken en stoelen in, warmen een paar barbecues op en zorgen voor koffie en thee. Het te barbecueën spul en drank moet je dan zelf mee nemen. Was geloof ik wel zo’n beetje de enige man die geen alcohol dronk maar voor mij was het er niet minder gezellig om. Beetje wat spul gebarbecued en te veel koffie gedronken. Tussen door gezellig zitten kletsen met wat bekenden. Ben om een twaalf uur naar huis gegaan maar de echte feestneuzen hebben door gedaan tot ongeveer half vier.
Hier naast nog wat plaatjes van mijn verf activiteiten. Alle deuren op de bovenste etage zijn nu wit en wat mij betreft ziet het er een stuk beter uit. Voor de zekerheid heb ik er nog wat plaatjes bij gedaan van hoe het er voor die tijd uitzag.
Ook heb ik nog weer een klein jubileumpje te vieren. Het is namelijk deze maand twee jaar geleden dat ik naar deze gemeente verhuist ben. Een verandering waar ik nog steeds geen spijt van heb. Het bevalt me nog steeds prima in deze gemeente. De verschillende baantjes, het huis wat ik gekocht heb en de gezellige mensen hier maken het geen straf om hier te wonen.
Het wordt alleen nog even spannend bij de handschoenen groothandel. Mijn contract loopt eind augustus af en ik weet nog niet of het verlengd wordt. Ik hoop het wel want het bevalt me nog prima daar.
Een poosje terug heb ik in Haugesund nog een korte cursus bij gewoond. Het ging over waar je aan moet denken als je een eigen bedrijfje wilt opstarten. Tevens werd gewaarschuwd voor de valkuilen die je kunt tegen komen. Ik heb al lang de wens om een eigen bedrijfje te beginnen. Iets waar je zelf baas over bent. Ik heb al wel een idee maar of dat wat worden gaat weet ik nog niet. Mocht het wat worden dan lees je het hier vast wel een keer.
Tevens heb ik mij aangemeld voor de cursus, (vertaald), verkoop, service en veiligheid. Dit is een cursus waarbij je op het eind een vakdiploma winkelbediende of kantoor medewerker kunt bemachtigen. Er zijn verschillende redenen waarom ik mij heb aangemeld. Ten eerste heb ik gewoon zin om weer iets te gaan leren. Iets nieuws. Aangezien ik in een winkel werk is het natuurlijk ook leuk om hier over wat meer theorie kennis te hebben aangezien er ook een gedeelte administratie en boekhouding bij zit. En verder past het mooi in het plaatje dat ik wat voor mij zelf wil beginnen.
Het is nog even afwachten of de cursus door gaat maar anders zit ik vanaf half september tot eind juni elke week enkele uren in de schoolbanken. Ik verheug me er al op.
De foto van de boot hier boven heb ik vanuit het keuken raam genomen. Kijk ik echter uit het kamer raam dan zie ik mijn aardappel veldje met op de achtergrond het Bjoafjord. Ook leuk om te zien hoe alles daar groeit. Voordeel is dat de bruine slakken de aardappels niet lekker vinden en er niet aan zitten te knagen. Ik loop nu elke dag enkele rondjes langs alle groente en vang regelmatig van die vieze bruine slakken weg. Tot nu kan ik ze aardig de baas blijven.
Wel als laatste nog maar weer wat foto’s van een wandeling. Om het maar extra saai te maken. Ook deze heb ik gemaakt met de collega’s van de handschoenen groothandel. In dit geval was het wel een zeer pittige wandeling. Op sommige plekken was het zo steil dat ze er touwen hadden neer gehangen waar langs je naar boven kon klauteren. Gelukkig zat het mee met het weer en hadden we een mooi uitzicht vanaf de top. Het was nog wel flink koud toen we van de ene top naar de andere liepen. Kreeg de handjes nog mooi koud.
Wel dat was het weer voor deze keer. Ik zou zeggen tot de volgende keer.
