Update 2 september 2018
Nu heb ik alweer genoeg foto’s en ook genoeg om te schrijven dus maar weer eens update over mijn leventje in Noorwegen.
Allereerst maar het wat minder leuke nieuws. Dan hebben we dat in ieder geval gehad.
Diegene die mijn blog een beetje volgen weten vast nog wel dat ik een beetje aan sukkelen ben met één van mijn voortanden. Deze is dus drie maand geleden getrokken en de bedoeling was dat ik er afgelopen maandag een implantaat in zou krijgen. Helaas is het bij goede bedoelingen gebleven. Toen de specialist de boel opensneed kwam hij erachter dat het bot ter plaatse iets te dun was en geen implantaat kon houden.
Hij heeft toen ergens anders in mijn mond wat bot genomen en dit vermengd met kunstbot en dit weer vastgezet op de plek waar het bot te dun was. In plaats van een half uurtje implantaat monteren werd het een uur lange operatie om alles goed te krijgen. Het eind van het liedje was dat ik naar huis ging met twee operatiewonden in mijn mond met bijbehorende hechtingen, een penicilline kuur van een week en, zo voelde het, een kilo pijnstillers.
Nu moet ik komende vrijdag weer heen voor controle en als alles goed is dan moet ik vijf maanden geduld hebben voor alles goed is vast gegroeid. Dit wordt dus een mooie lange geschiedenis. Nadeel is dat ik nu nog minimaal acht maand met de prothese rond moet lopen. En ik was al niet zo’n fan van dat ding.
Volgens mij heb ik de laatste tijd niet zoveel geschreven over mijn huisje maar ook hier gaat het nog steeds langzaam vooruit. Ik had nog steeds enkele verhuisdozen in de eetkamer en kamer staan en die was ik na twee en half jaar wel zat. Dus eindelijk maar eens gedaan wat ik al lang op de planning had staan. Namelijk een kast, of heet zo’n ding dressoir, gekocht. Zag er toevallig een langskomen in de kleur die ik in gedachten had en ook voor een prijs die mij wel paste dus vol gas na Haugesund en kopen dat ding.
Het was wel een beetje een pruts ding om in elkaar te zetten maar na drie uurtjes zwoegen stond die netjes op de plek en konden de verhuisdozen uitgepakt worden. Dat gaf wel een goed gevoel.
Ook in de slaapkamer beneden zit weer wat beweging. Laatst kwam ik eindelijk gordijnen tegen die ik mooi vond en die heb ik nu opgehangen. Ik ben september vorig jaar al begonnen te klussen in deze kamer en, ik denk, dat ik het nu wel ongeveer klaar kan noemen. Nog wat detail werk en dan keur ik hem goed. Het heeft lang geduurd maar ik ben wel tevreden over het resultaat.
Ook in de garage en tussen etage ben ik nog druk aan het klussen geweest. Nu is de stand zo dat als ik met de auto de garage in rij dit geregistreerd wordt door een bewegingssensor en gaat het licht automatisch aan. Ga ik van de garage naar de tussenetage dan gebeurd gaat in de tussenetage ook automatisch het licht aan en ook in de trap naar de woonetage hangt een lamp met bewegingssensor en kan ik goed zien waar het sleutelgat zit. Omgekeerd gebeurd natuurlijk het zelfde. Ik moet alles nog een beetje afstellen wat betreft hoe lang de lampen moeten branden en de sensoren staan nog niet helemaal fijn maar verder werkt het al goed. Ik heb maar besloten dat een foto van een lamp met bewegingssensor niet zo heel erg interessant is dus van dit spektakel geen foto’s.
De parkietjes doen het ook nog steeds goed. Vindt het een beetje jammer dat ik op dit moment niet zo veel aandacht aan ze kan besteden door al mijn werkzaamheden maar ik merk dat ik vaak aan de eettafel zit en naar ze zit te kijken. Ze zijn best wel actief en ze kunnen af en toe ook flink kabaal maken. Ik probeer de kooi zo in te richten dat ze altijd wat hangt dat beweegt en waar ze een beetje aan kunnen knagen.
En zo bouw ik de hele tijd verder aan mijn huisje om het mijn paleisje te maken.
Wandelen heb je dat nog gedaan? Ja, natuurlijk. Deze keer was het een korte wandeling ver weg.
Ben naar Imsland gereden om de wandeling naar Myrstøl te doen. Deze was onderdeel van het wandelprogramma van de gemeente. Zo kom je nog eens ergens waar je normaal nooit komt.
Het was geen spectaculaire of zware wandeling. Met drie kwartier stond ik al bij het eind punt.
Aangezien het zonnetje lekker scheen heb ik hier een dik half uur met de neus in de zon lekker zitten koffie drinken.
Na de wandeling heb ik een rondje hardgelopen om het Ølmedals meertje. Volgens de auto was dit 6.8 kilometer en ik was er 28 minuten en 22 seconden voor nodig. Iets waar ik wel mee kan leven.
Het gaat wel erg onregelmatig maar ik probeer minimaal elke week een keer te trainen. Of een rondje hardlopen langs de weg of ik probeer zo snel mogelijk naar de top van de Løklinuten te komen.
Het lukt mij ook nog, bijna altijd, om de bijeenkomsten van de tuinclub te bezoeken. Afgelopen donderdag was er weer een bijeenkomst. Deze keer was er iemand die vertelde over allerlei verschillende soorten zeldzame kruidenplanten die je in je tuin kon hebben. Best wel interessant maar na kruidenplant nummer 15 was ik de eerste al weer vergeten. Moet zeggen hij wist er wel veel van. Na de voordacht was er eten, tijd om met anderen te praten en op het eind een verloting. Hier kwam ik een keer met enkele prijzen goed weg. Een mooie heidestruik voor in de tuin, een mooie kamerplant en twee leuke bloempotten. Al met al een gezellige avond.
En om maar even bij de tuinclub te blijven. Gisteren heb ik eindelijk een bezoek gebracht aan Flor og Fjære. Dit stond al heel lang op mijn verlanglijstje maar het kwam er maar niet van. Toen de tuinclub echter een reis naar Flor en Fjære organiseerde was ik volgens mij een van de eerste die zich aanmeldde.
Flør og Fjære betekend Vloed en Eb. En dit is dan weer de naam van een prachtige bijna sub tropische tuin op het eiland Sør Hidle. Dit ligt niet al te ver van Stavanger en inderdaad je kunt er alleen komen met de boot. Ik had hier al heel veel plaatjes van gezien en al heel veel mensen gesproken die er geweest waren en vertelden hoe mooi en indrukwekkend het was. Meestal valt het dan tegen als je er komt maar hier werden we niet teleur gesteld. Het was gewoon indrukwekkend mooi. Zeker de mooiste tuin die ik tot nu toe gezien heb.
Ondanks dat het al september was stonden alle zomerplanten nog vol in de bloei. Het was ook mooi weer en als je zo door de tuin liep kreeg je het gevoel of het half juni was.
Je kunt niet alleen maar de tuin bezoeken. Je moet sowieso van te voren boeken en je krijgt een all inclusief pakket. Dat betekent de bootreis naar het eiland, een rondleiding door de tuin, een lekkere lunch(ik spreek uit ervaring nu, echt lekker) en daarna kun je nog een poos alleen door de tuin wandelen. Mocht je ooit in Noorwegen komen. Ik kan het aanbevelen.
www.florogfjare.no/en
En natuurlijk hier onder de onvermijdelijke plaatjes.
En om deze update maar weer in stijl af te sluiten hier onder nog meer onvermijdelijke plaatjes. Deze keer van dag zes van mijn vakantie in Marokko. Dit was de laatste wandeldag.
Wel dat was het voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer