Update 20 mei 2023
Ja, en zo dacht ik afgelopen donderdag, hoogste tijd voor een update want de laatste is alweer van twee weken geleden. Toen ik echter naar de datum van de laatste update keek moest ik tot de conclusie komen dat ik me iets vergist had. Eén week om precies te zijn. Het is al weer drie weken sinds de laatste update. Ja, ja de tijd vliegt voorbij.
Gelukkig heb ik wel voldoende te schrijven.
Tussen de gewone dagelijkse dingen door, zoals werk, huishouding en dergelijke, probeer ik mijn conditie weer op halve marathon niveau te krijgen. Het is namelijk de bedoeling om eind september weer mee te doen aan de halve van Bjoa. En dan wil ik wel goed in vorm zijn. Tot nu toe gaat het voorspoedig. Ik heb me gisteren ingeschreven voor de Ølmedalen rondt op tweede pinksterdag. Een zeven kilometer lange hardloop wedstrijd rond een meer in Ølmedalen. Dit leek me wel een goede training.
De cursus magazijn en logistiek nadert ook zijn hoogtepunt. Nog één avondje les achter de computer en de week erop examen. Het begint al aardig te kriebelen. Het is lang geleden dat ik zo’n officieel examen heb gedaan. Het examen duurt 5 uur en volgens de leraar ben je die tijd ook nodig. Ik ben nu elke avond een uurtje of wat aan het lezen om de stof goed tussen de oren te krijgen. Voordeel is dat je je eigen computer mag gebruiken met alles wat daar op staat. Tevens mag je zoveel boeken en aantekeningen mee nemen als je zelf wilt. Beperkingen zijn er natuurlijk ook. Je mag met niemand communiceren en de toegang tot internet is beperkt tot enkele sites die wat algemene informatie geven.
Wandelen heb ik ook nog weer gedaan. Ik wil dit jaar proberen alle wandelingen te doen die de gemeente in zijn jaarlijkse wandelboekje heeft gezet. Dit zijn in totaal negen wandelingen. Eén in elk buurtschap. Ik heb er nu al vier gehad en het schiet dus mooi op.
In de buurtschap van Ølensvåg hadden ze de wandeling naar de top van de Ormåsen uitgekozen. Geen onbekende top voor mij. Heb hier zeker al drie keer eerder op de top gestaan. Ik heb er maar een training van gemaakt. Oftewel, zo snel zo mogelijk naar de top. Dit ging mooi, Ook het uitzicht was niet slecht deze keer. Redelijk helder met een mooi overzicht over Ølensfjord, Ølen en Ølensvåg.
Hier onder een paar plaatjes.
Verder heb ik hier met nog wat crisis situaties te maken. De eerst betreft mijn motor. Net zo als in andere landen wordt er in Noorwegen steeds meer bio ethanol, of hoe dat ook heet in het Nederlands, aan de benzine toegevoegd. Die nieuwe benzine krijgt dan de naam E10 en bevat 10 procent van dat bio ethanol. Dat schijnt dan weer goed te zijn voor het klimaat. Alleen is dat spul niet goed voor mijn motor. Deze is al zo oud dat die niet tegen dat ethanol kan. Volgens wat ik lees op het internet tast ethanol de pakkingen en benzineslangen aan. Met alle gevolgen van dien.
Nu kun je in Nederland nog E5 tanken daarin zit maar 5 procent ethanol. Alleen in het dun bevolkte Noorwegen is dit niet zo normaal. De pomp waar in normaal tank heeft alleen nog E10. Volgens iemand die ik sprak had de Shell pomp bij Knaphuis nog E5 maar dit heb ik nog niet gecontroleerd. Mochten die dat ook niet meer hebben dan weet in niet hoe het verder gaat met mijn motor. Ik vindt het een beetje belachelijk dat ik een nog goede motor maar naar de sloop moet brengen omdat de regering besluit de benzine aan te passen. Enkele oldtimer organisaties en clubs hebben al geprotesteerd maar tot nu toe zonder resultaat. Het domme is ook nog dat ethanol minder energie bevat dan gewone benzine. En dat betekend weer dat je motor meer benzine gaat gebruiken. Waar zit dan nog de milieu winst?
De andere crisis situatie vindt plaats in mijn keukenkast. Daar staat namelijk mijn voorraad Brinta. En die kast begint aardig leeg te raken. Nu reis ik over niet al te lange tijd weer richting Nederland maar of de voorraad genoeg is tot die tijd daar twijfel ik sterk over. Mocht het zo zijn dat ik zonder kom te zitten dan zou dat de eerste keer zijn sinds ik weer Brinta als ontbijt eet. En dat is alweer een hele poos. Misschien tot maar alvast in de supermarkt rond gaan kijken naar een alternatief.
En wandelen. Ja, dat heb ik ook nog weer gedaan. Deze keer naar de top van Baslia. Een topje hier vlak in de buurt. Het was wel zo vlak in de buurt dat ik er vanaf mijn huis hardlopend ben heen gegaan. Ook toen het pad aardig steil begon te worden ben ik blijven hardlopen. Althans, zo lang ik kon. Het ging wel zo steil dat ik op het laatst moest gaan wandelen. Tevens was het pad zo slecht dat hardlopen te gevaarlijk werd. Het risico om je enkel te verzwikken werd te groot. Al met al bleef het iets meer training dan ik vooraf gedacht had. In totaal 17 kilometer gelopen/hardgelopen.
Hier onder een korte video vanaf de top van de Baslia. Dat hijgen dat je op de achtergrond hoort, dat ben ik. Nog wat aan het na puffen van de snelle tocht naar de top.
Tussen door is er nog wat lichte paniek in Noorwegen. Deze gaat over de waarde van de Noorse kroon. Die is op dit moment niet zo heel veel meer waard vergeleken met enkele jaren terug. Toen wij naar Noorwegen verhuizen kreeg je ongeveer 8 kronen voor een Euro. Nu krijg je bijna 12 kronen voor een Euro. Dat betekent dus dat als een Noor naar het buitenland op vakantie gaat dat die vakantie ineens veel duurder wordt.
En een gemiddelde Noor zal en moet minstens één keer per jaar naar het zuiden van Europa. Crisis dus. Ook hier. Want dat wordt een dure vakantie.
Ook alles wat we importeren wordt een stuk duurder. Kocht je eerder iets in het buitenland wat 10 euro koste dan moest je daar ongeveer 80 kronen voor betalen. Nu betaal je bijna 120 kronen voor hetzelfde. En we importeren veel.
Ja, en zo begint ook in Noorwegen het dagelijkse leven duur te worden.
En wandelen. Ja, dat heb ik ook nog weer gedaan. Deze keer naar de top van de Hest in Sandeid. Wandeling begon een beetje saai over grote bospaden maar naar een dik half uur ging het echt de bergen in. Mooi open landschap dit keer. Ook deze keer geen foto’s maar een korte video die ik gemaakt heb op de top van de Hest. Deze wandeling heb ik op mijn gemak gedaan. Had koffie en koek mee genomen en ik kon op de top achter die dikke steen mooi uit de wind zitten.
En ja, de video kun je hier onder bekijken.
Tussen door heb we ook weer 17 mei gehad. Dat is hier een nationale feestdag. Je kunt het vergelijken met koningsdag in Nederland. Alleen wordt hier gevierd dat op deze dag lang geleden de grondwet is aangenomen en Noorwegen officieel een zelfstandig land werd.
Ik heb op die vrije dag niet veel gedaan. Lekker uitgeslapen, ’s Middags nog wat vrijwilligers werk gedaan bij de kinderspelen en voor de rest lekker rustig thuis gezeten bij de kachel. Die had ik maar weer opgestookt want erg warm was het niet buiten. De nacht voor de 17 mei was het ’s nachts ongeveer 2 graden buiten. Tevens waaide er een stevige koude wind. Mooi weer om bij de kachel te zitten.
Als laatste kan ik nog vermelden dat ik vannacht ga proberen hoe het is om in een hangmat te slapen. Ik heb zo’n ding te leen gekregen en hem vandaag in de tuin opgehangen. Natuurlijk heb ik ook al even proef gelegen en ik moet zeggen dat ik me niet speciaal verheug op een nacht in zo’n hangding. Het lag namelijk niet echt comfortabel en van dat gewiebel werd ik bijna zeeziek. Maar goed. Ik ga het gewoon proberen. Mocht het niet wat zijn dan ben ik thuis en kan ik zo in mijn bed kruipen.
Hangmat plaatje hier onder. Deze hangmat heeft een muggennet maar hoe ik die goed dicht moet krijgen is me nog niet helemaal duidelijk. Er staat zo veel spanning op die rits dat die niet dicht wil.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.