Update 21 februari 2020
Update tijd. Het gaat wat dat betreft vooruit hier. Ik heb deze keer foto’s die ik kan gebruiken bij deze update. En zelfs een video. Wat een luxe.
Om maar met het weer te beginnen dat is nog net zo fantastisch als bij de vorige update. Regen, hagel, natte sneeuw en veel wind. Liep gisteren even over het gazon en daar stond het water tussen het gras. De grond zit zo vol met water dat het het water gewoon niet meer opneemt. Een beetje hetzelfde zie je in de weilanden hier. Overal staan plassen water.
Het weer is hier in het land wel wat verschillend. Als je van Haugesund naar Oslo rijdt via de E134 dan moet je over Haukeli. Dat is een bergpas ruim twee uur tijden vanaf mijn huis. Daar was afgelopen zondag een flinke sneeuw lawine die de weg blokkeerde. Om die weg te krijgen hebben ze dynamiet gebruikt. Volgens mijn buurman lag daar ongeveer 8 meter met sneeuw.
Dat het veel sneeuwde kwamen ook ongeveer 50 bezoekers van Haukeli berghut achter. Daar was de enigste uitrit geblokkeerd nadat er in één nacht twee meter sneeuw was gevallen. Als ik het goed heb hebben de meesten drie dagen extra vakantie gehad.
Ik werk nog steeds als oproep kracht bij een visboerderij en ook afgelopen maandag konden we goed merken dat het slecht weer was. Het waaide zo hard dat we niets anders konden doen dan op het ponton wat oprommelen en schoonmaken.
Hieronder een video die ik die dag heb gemaakt. Bij deze visboerderij hebben ze wel heel veel meer weer dan bij de visboerderij waar ik werkte tot eind januari. Daar heb ik nooit zulke hoge golven gezien.
Ondertussen probeer ik ook weer wat regelmaat in mijn leven te krijgen. Na alle rare arbeidstijden in januari is het in februari wat rustiger geweest. Het is nu ook gelukt om de tandarts te bezoeken en mijn hoofdhaar heeft weer een knipbeurt gehad. Verder gaat er nogal wat tijd zitten in de tuinclub. De bestuursvergaderingen doen we altijd bij bestuursleden thuis en laatst zijn ze bij mij geweest. We hadden niet zo heel veel te bespreken en dan wordt het meestal zo’n gezellige avond met wat eten, koek en koffie.
Ook ben ik weer naar de provincie vergadering van de tuinclub geweest. Altijd gezellig, en het geeft meestal weer veel inspiratie en motivatie. Het is altijd erg interessant om te horen wat andere tuinclubs doen om mensen te trekken en om ze te motiveren om lid te worden. Officieel is het een jaarvergadering en dan moeten ze ook altijd de standaard jaarvergadering onderwerpen afhandelen. Gelukkig weten ze dit meestal kort te houden.
De vergadering begon zaterdag en kregen we veel te horen en zien om bloembestuivende insecten en planten en bloemen die die insecten helpen. Iets wat mij erg interesseert. Zaterdagavond hadden we een gezamenlijk diner met quiz.
Zondag was het veel praten en enkele presentaties zien over allerlei planten, bloemen en stuiken in twee verschillende tuinen. Tussen door hadden we weer veel pauzes met te veel koffie en softijs.
Hieronder wat plaatjes van de presentaties die we te zien kregen. Zoals ik al schreef erg gezellig en informatief.
De vergadering was in Sola dat weer stijf tegen Stavanger aan ligt. Dit houdt in dat ik de ferry van Årsvagen naar Mortavika moet nemen om daar te komen. De heenweg was de ferry al flink aan het schommelen door de harde wind. De terug weg heb ik maar niet geprobeerd. Zondag’s morgen gingen de ferry’s niet door te veel wind. Later op die dag gingen ze wel maar dan een andere route. Dan zit je ongeveer een uur op de ferry te schommelen en daar had ik geen zin in.
Gelukkig hebben ze net een nieuwe tunnel geopend van Stavanger naar Tau. En vanuit Tau kun je naar Hjelmeland rijden om daar een ferry te nemen zodat ik naar huis kan rijden. Deze tunnel is de langste onderzeese tunnel voor auto’s. 14.4 kilometer lang en op het laagste punt rij je 292 meter onder zeeniveau. Volgens een artikel in de krant zouden er in totaal meer dan 600 overwakings camera’s inhangen maar dat lijkt me wel erg veel.
Normaal moet je tol betalen als je de tunnel door wilt maar omdat die net open was koste het niets. Dus die tunnel maar genomen om te kijken hoe die er uit ziet. Nou, daar valt niet veel over te vermelden. Het was een saaie rit met één onderbreking halverwege. Hier hadden ze een ruimte gemaakt die de indruk moest geven dat je over een brug rijdt. Volgende keer neem ik weer de ferry. Veel leuker.
Zoals al geschreven is het weer niet zo heel fantastisch hier maar het is me eindelijk eens weer gelukt om een eind te wandelen. Het was niet zo’n hele spannende wandeling maar het was fijn om er weer even op uit te zijn.
De wandeling ging van Opheim naar de Olali berghut. Een uurtje wandelen vanaf de auto. Daar koffie gedronken en toen weer terug. Op de heenweg nog wel een flinke hagelbui op de kop gehad maar verder was het goed te doen.
Hieronder een paar plaatjes van de wandeling.
En dat was het ook wel ongeveer voor deze keer. Ik hoop dat ik de volgende keer kan schrijven dat we mooi weer hebben gehad. Ik merk nu dat de Noren ook beginnen te klagen en dan wordt het tijd voor een weersverandering.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.