Update 22 agustus 2018
Hoogste tijd om een update te schrijven anders ga ik over mijn drie weken grens heen. Dat wil zeggen dat ik minstens één keer in de drie weken een update op de site wil zetten.
Om maar met het weer te beginnen. Hier is de droogte wel over. De laatste tijd heeft het veel geregend en wat mij betreft mag het wel weer wat mooier weer worden. Ook vandaag kwam het met bakken uit de lucht. Er was zelfs zoveel gevallen dat de boer, waar ik woensdagavond altijd melk, mij met de tractor op moest halen. Er stond zeker een halve meter water op het laatste gedeelte weg naar zijn huis.
De droogte heeft er wel toe geleid dat de waterstand in de stuwdammen erg laag is vergeleken met normaal. Hoe meer water er in de stuwdammen staat hoe goedkoper de stroom wordt. Of omgekeerd, hoe minder water er in de stuwdammen staat des te duurder wordt de stroom. De prijs is al drie keer zo hoog vergeleken met vorig jaar de zelfde tijd. Dit is dan weer de reden dat de bedrijven die brandhout voor de houtkachel produceren zich in de handen wrijven. Er is nu al meer veel meer vraag naar brandhout dan gewoonlijk om deze tijd. En dat houdt de prijzen van brandhout ook weer hoog. Zijn die mensen ook weer blij.
Verder nog wat gedaan? Ja, wandelen natuurlijk. Maar weer eens naar het topje van de Gråhorgjo gewandeld. Deze keer wel via een andere route. Ik ben nu veel lager en dichter bij huis begonnen. Dat betekend dat je veel meer hoogtemeters maakt. Dat was goed te merken want de wandeling ging bij mij in de boeken als pittig. Gelukkig werd de inspanning beloond met mooie uitzichten over Bjoa en omgeving.
Zoals gewoonlijk hieronder de plaatjes.
Verder nog wat gedaan? Ja, ik heb weer een eind op de motor gereden. Afgelopen vrijdag heb ik de ferry die altijd voor mijn huis opduikt genomen en heb me naar Sydnes laten varen. Vandaar uit via Rosendal naar de ferry in Årsenes gereden. Deze bracht mij naar Gjermundshamn. Verder via Norheimsund naar Ulvik. Helaas was het weer niet om naar huis te schrijven. Het bleef maar regenen. Kon nog een keer stoppen bij een picknick plek waar de motor en ik samen konden schuilen onder een afdak. Gelukkig knapte het weer bij Ulvik op en bleef het de rest van de dag droog. Kon ik mooi een foto maken van de Hardangerbrug en droog over de Hardangervidda rijden. De tocht eindigde in Geilo op de camping.
De volgende dag ging het weer vrolijk verder. Eerst was het nog droog maar later begon het weer vrolijk te regen. Via Gol, Leira, Aurdag, Dokka naar Hamar gereden. Daar richting Elverum gepoekeld en de dag eindigde op de camping in Kirkenær.
Op dag drie heb ik eerst een bezoekje afgelegd bij een “adresje” dat ik nog had in Kirkenær. Hier een poos onder het genot van een bak koffie gezellig zitten kletsen om in de middag weer richting Bjoa te gaan rijden. Hiervoor moest ik richting Olso en dwars door Oslo. Hier heb ik geen foto’s gemaakt maar bijzonder was het wel. Eerst kwam ik op een stuk snelweg waar je maar liefst 110 kilometer per uur mocht rijden. Zonder dat je er en bekeuring voor krijgt. Voor zover mij bekent is dit het enigste stuk snelweg in Noorwegen waar je zo hard mag rijden. Een eind verder viel mijn mond alweer open. Reed ik zomaar op een driebaans snelweg. Voor de goede orde, drie banen de ene kant op en drie banen de andere kant op. Wist niet dat we dat ook al hadden in Noorwegen. Door Oslo ging het tunneltje in en tunneltje uit waarbij het me opviel dat het voor een zondag wel erg druk op de weg was. Tot mijn verbazing stond er zelfs, gelukkig in de andere richting, een file. En dat op zondag. Wist niet dat het zo druk was in Oslo. Gelukkig kon ik rustig door poekelen en ben de dag geëindigd in Notodden op de camping. Voor de verandering was het de hele dag mooi weer.
De laatste dag ging het over de E134 richting Bjoa. Het blijft mooi rijden over Haukeli en ook het weer liet zich van de goede kant zien. Mooie afsluiting van vier dagen motorrijden.
Moet helaas nu wel de conclusie trekken dat mijn tent na 25 jaar trouwe dienst wel aan vervanging toe is. Tijdens de regenbuien hingen er wel erg veel druppels water aan de binnenkant van de tent en ook één van de ritsen sluit niet altijd goed meer. Deze winter eens kijken wat er te koop is.
Verder nog wat gedaan? Nee, eigenlijk niet zo veel bijzonders. Huishouden, gazonmaaien, werken, koeien melken. Tussen alle activiteiten door probeer ik dan nog wat te ontspannen.
Als laatste nog maar weer eens wat foto’s van mijn vakantie in Marokko.
Wel dat was het voor deze keer tot de volgende keer maar weer.