Update 22 maart 2016
Ja, en zo schiet ook de maand maart al weer mooi op. Zag dat het alweer een mooi poosje geleden is dat ik wat nieuws op de site heb gezet. Hoogste tijd om eens een update van de stand van zaken te doen.
Kan nu in ieder geval melden dat de meubels gearriveerd zijn. 2 maart stond de vrachtwagen hier op de oprit. Deze keer zoals was afgesproken. Het lossen ging vrij vlot. Het meeste kon ik zelf in ontvangst nemen bij de voordeur en gelijk op de goede plek neer zetten. De zware spullen hebben de verhuizers op de plek gezet. De puinhoop in enkele kamers leek, nadat de verhuizers weer weg waren, bijna onoverkomelijk. Wat kan een mens een boel spullen verzamelen en mee verhuizen.
Omdat ik een week achter lag op mijn schema ben ik gelijk flink aan het werk gegaan. Tussen het koeien melken door heb ik in enkele dagen alles uitgezocht en op de plek gezet. Daarna was het in hoog tempo de logeerkamers in orde maken. Ook met de rest van de meubels was het even flink passen en meten. Ik had bedacht om een eettafel in de kamer te zetten. De kamer is echter vierkant en dan valt het tegen om daar een televisiehoek en een eethoek in te maken. Het resultaat is dan ook geen eettafel in de kamer. Ik had nog een eettafel overgenomen van de vorige bewoners en die moest dus toch maar het veld ruimen. Maar goed, om een lang verhaal kort te maken. Alles staat op de plek. Het oogt allemaal nog wel wat ongezellig omdat er nog niets aan de muren hangt en er nog geen kleine dingetjes in staan. Verder had ik nog A4tje vol met allemaal kleine klusjes die nog moesten gebeuren. Dit varieerde van een plankje in een keukenkast maken, kapstokken aan de muur schroeven, een klemmende deur gangbaar maken tot een koffiefilter houder aan de muur schroeven. En natuurlijk niet vergeten, tussen door heb ik twee kasten gemonteerd in de kelder en daar alle gereedschap zo’n beetje ingelegd.
Ook kan ik nu weer tv kijken. Ik had mijn verhuizing veel te laat aangemeld bij Canal digital en daar door moest ik het bijna een maand zonder tv doen. Nu had ik toch weinig tijd van kijken door alle drukte van het verhuizen en de vele late arbeidsuren dus gemist heb ik de tv niet. Afgelopen donderdag hebben ze hier de schotelantenne weer opgehangen en kon ik weer voor de buis gaan hangen. Dit was echter een grote teleurstelling. Ik volg altijd een beetje de serie NCIS. Dus ik dacht na een maand zonder tv zie ik zeker alleen maar afleveringen die ik nog niet eerder heb gezien. Nee hoor, vergeet het maar. De eerste avond dat ik NCIS kon kijken kreeg ik een aflevering voor geschoteld die ik al twee keer eerder had gezien. Nee, je mist niets als je geen tv kunt kijken.
Verder kan ik over het algemeen zeggen dat het huis tot nu toe goed bevalt. Er zijn nog geen rare lijken uit de kast gekomen en alles werkt naar behoren. Verder is het hier heerlijk rustig. Afgelopen week donderdag had ik zomaar een hele dag vrij. De eerste van deze maand. En ik had geluk, het was prachtig weer. Ik heb dan ook enkele uren op het terras door gebracht. Heerlijk in het zonnetje met een bakkie koffie en een krantje.
Na de Pasen moet ik nog weer naar de tandarts in Haugesund. Hier ben ik een poosje geleden ook al heen geweest in verband met mijn zere voortand. Deze tandarts wist te vertellen dat de oorzaak niet de stoel was die ik in mijn gezicht had gehad maar een ontsteking die er volgens hem al ongeveer twee jaar zit. Deze heeft een gedeelte van mijn tandwortel weg gevreten. De tik van de stoel heeft waarschijnlijk alles een beetje in een stroom versnelling gebracht. Hij wil nu kijken hoe de wortel er uitziet. Ziet het er allemaal nog een beetje redelijk uit kan hij de ontsteking wegschrapen en alles schoonmaken en weer opvullen met een of ander materiaal. Dan ben ik klaar. Mocht het echter zijn dat de wortel te veel is aangetast dan moet ik naar een andere specialist voor het aanmeten van een implantaat. Volgens mij zetten ze dan zo’n schroef in je bot en daarop zetten ze dan weer de tand.
Wordt vervolgd.
Ik zie dat mijn update al weer bijna een A4tje lang is en dat vindt ik meestal genoeg. Ik heb nog wel meer te vertellen maar dat doe ik na de Pasen wel. Wat ik nog wel wil vertellen is dat ik morgen weer een feestje heb. Dat is namelijk de dag dat ik en mijn geliefde Honda Africa Twin 20 jaar samen zijn. Helaas staat de Africa Twin bij een motorzaak in de winterstalling dus we kunnen het niet samen vieren. Maar ik ga er zeker nog één op drinken. Op naar de volgende 20 jaar.