Update 30 juli 2017
Tjonge, al weer drie weken aan het werk sinds mijn vakantie. Het heeft mij wel behoorlijk moeite gekost om weer op gang te komen.
Ik kijk nog steeds met veel plezier terug op mijn vakantie maar het was ook wel een drukke vakantie. Als ik alleen al kijk naar de hele dag motorrijden dan ben je daarmee ongemerkt ook nog wel aardig druk mee. Een motor heeft maar twee wielen en dat is het dus goed oppassen dat je je evenwicht niet verliest en je bent natuurlijk een stuk drukker met sturen. Ook moet je beter op het wegdek letten want waar je met een auto vaak nog wel overheen of door kunt kan dat met de motor al aardig spannend worden. Verder moet je extra goed opletten op het verkeer. Tevens moet je de verkeersborden in de gaten houden. Rij ik op een voorrangsweg of niet, heb ik bij dit kruispunt voorrang, mag ik hier inrijden enzovoort enzovoort.
Daar tussen door moet ik dan nog op de route letten. Die schrijf ik altijd ’s avonds voor de volgende dag. Nog op de ouderwetse manier. Ik leg de kaart op de grond of tafel en schrijf dan de route op een A4tje. Dit wordt meestal een lijst met wegnummers en plaatsnamen waar ik over wil of langs wil. Op de motor moet ik dus ook nog de borden lezen met wegnummers en plaatsnamen en in de gaten houden of ik nog de goede kant op rij. Af en toe kom je een wegafsluiting tegen en moet je daar weer een route omheen zoeken die je ook nog weer terug brengt op de uitgezette route. En zo ben je er maar druk mee. Maar het is wel leuk om te doen. Dat motorrijden vindt ik nog steeds leuk. Het is ook echt rijden, want op dat oude ding van mij zit nog geen enkele elektronica, zelfs nog geen ABS.
In Nederland was het druk met feestjes, familie en vrienden bezoek.
Toen ik thuis kwam kon ik daar aan het werk in de tuin. Daar was al die tijd dat ik op vakantie was niets aan gebeurd. Dus dat was gazonmaaien, kantjes maaien en veel onkruid trekken.
Ja, en dan is de drukke leuke vakantie al weer voorbij.
Wat ik nog wel grappig vond in Nederland, was dat ik mezelf er op betrapte dat ik Euro’s om zat te rekenen naar Noorse kronen om uit te vinden of iets duur was of niet. Ik raak kennelijk al aardig ingeburgerd in Noorwegen.
Wat heb ik in de afgelopen drie weken gedaan. Wel, niet zo heel veel. Natuurlijk nog wel flink aan het wandelingen geweest. De eerste wandeling was met de collega’s van de handschoenen groothandel en die ging naar Morgonsvatnet. Prachtige rond wandeling naar en langs het morgons meer. Een collega wist een alternatieve terug weg zodat we niet de zelfde weg terug hoefden te wandelen.
De tweede wandeling was in het kader van Bjoaspretten 2017. Hier moet ik nog 5 wandelingen van doen. Of eigenlijk nu nog vier want ik ben vorige week zondag naar het topje van de Kellesviknuten gewandeld. Vanaf de top had ik een mooi uitzicht over het fjord richting Etne. Van de Bjoaspretten moet ik nu nog 4 van de 9 wandelingen doen.
De laatste wandeling was weer met de collega’s van de handschoenen groothandel. Deze keer zijn we wat verder weg gereden. Als je van hier over de E134 richting Røldal/Odda rijdt kom je langs de Langfossen. De valhoogte van deze waterval is 615 meter en daarmee de op vijf na hoogste waterval van Noorwegen. Tevens is deze waterval in 2011 door de CNN uitverkozen tot één van de tien mooiste watervallen op de wereld. Je kunt langs deze waterval naar boven lopen voor een mooi uitzicht over het Åkrafjord. Helaas zag je boven weinig van de waterval. Het uitzicht daarin tegen was wel erg mooi. Halverwege de wandeling naar boven heb je een uitzichtpunt en daar had je wel een mooi uitzicht over de waterval.
Hier onder nog wat korte nieuws flitsen.
Vlak voor mijn vakantie zijn er röntgen foto’s en een MR scan gemaakt van mijn knie. Laatst bij de dokter geweest om te horen hoe de stand was zaken was. Er zit wel wat slijtage in de knie maar dat was ongeveer normaal voor iemand van mijn leeftijd. Wel was de meniscus iets beschadigd. Dit kunnen ze eventueel met een operatie verhelpen maar dat is natuurlijk niet zonder risico. Als ik rustig aan doe en niet weer ga hardlopen is er ook een kans dat mijn knie vanzelf weer beter wordt. We hebben besloten om het nog maar een poos aan te zien. Ik kan verder doen wat ik wil doen, behalve hardlopen dan, en dan zien we over een poos wel eens weer hoe de stand van zaken is.
Mijn werk bij de handschoenen groothandel is nog steeds onzeker. Laatst maar eens gepraat met de eigenaar van het bedrijf maar hij wou verder geen toezeggingen doen. Er spelen wat zaken waarvan ze de uitkomst nog niet weten. En zolang ze dat niet weten, willen ze mij geen vaste baan aanbieden.
Gisteravond heb ik natuurlijk de dames nog even aangemoedigd. De wedstijden worden hier ook uitgezonden en zo kon ik Nederland zien winnen van Zweden. Ben zeer benieuwd hoe ver ze komen.
Als laatste nog even wat over de foto hiernaast. Tijden mijn bezoek in Nederland heb ik in Rotterdam een tentoonstelling bezocht over cultuur en eten. De naam van de tentoonstelling was: Ik kook, dus ik ben. Ik heb van de affiches enkele foto’s gemaakt met de gedachte dat het wel leuk zou zijn om dat in de keuken te hangen. Het resultaat zie je hier onder. Ik ben zeer tevreden met het resultaat.
Wel dat was het wel zo’n beetje voor deze keer. Tot de volgende keer.