Update 5 september 2022
Zo, maar eens weer beginnen te schrijven. Gelukkig genoeg te melden deze keer.
We beginnen maar weer met het weer. Dat krijgt deze keer een dikke voldoende. We hebben prachtig nazomer weer. Niet te warm en niet te koud. Ik kan nu af en toe tot negen uur ’s avonds buiten zitten met een dun jasje aan. Heerlijk genieten van de frisse lucht. Aan regen hebben we op dit moment geen behoefte. Het heeft de laatste tijd voldoend geregend en de natuur gaat langzamerhand richting winterslaap en heeft niet veel behoefte aan water. Voor de boeren is dit droge weer ook een uitkomst want nu kunnen ze zonder problemen voor de laatste keer het gras maaien. Ook de vooruitzichten zijn goed. Ze melden de hele week nog mooi rustig nazomer weer.
Het eerste bijzondere wat ik gedaan heb na de laatste update is naar het postkantoor in Ølen rijden om mijn nieuwe receiver/versterker op te halen. Een nieuwe versterker stond al een hele poos op mijn verlanglijstje maar ik kon er geen één vinden die me aanstond en leverbaar was. Ik heb regelmatig zitten kijken en googelen naar een goede versterker maar telkens al ik er één vond die me aanstond, was die niet leverbaar. Het is nu een Denon geworden. Eéntje met veel te veel mogelijkheden. Hij koste ook iets meer dan dat ik wou uitgeven aan een versterker maar het was nu deze of niets. Dus deze maar. Ik heb er de TV en CD speler op aangesloten. Maar de versterker heeft ook bluetooth en een ingebouwde internet radio. Via de bluetooth kan ik de telefoon aankoppelen op de versterker en zo naar spotify luisteren via de stereo installatie. Er zitten nog wel meer mogelijkheden op maar dat zoek ik later wel uit. Tot nu toe tevreden met de aankoop.
Verder hebben we hier in Bjoa de eerste kofferbakverkoop gehad. Hierbij is het de bedoeling dat je allerlei spullen die je niet meer nodig hebt probeert te verkopen vanuit de kofferbak van je auto.
Deze activiteit heb ik samen met nog iemand georganiseerd. Dat was niet zo heel veel werk. Gewoon ergens een veldje opzoeken en daar iedereen verzamelen die wat te verkopen heeft. De eerste poging in juni was gestrand om dat er die dag heel veel regen voorspeld was. Ik had toen nog een poging gedaan om de verkoop te verplaatsen naar de sporthal maar deze was helaas al bezet.
Vorig weekend gingen we voor poging nummer twee en deze keer hadden we geluk. De weersvoorspelling was goed en op de dag zelf hadden we warm en zonnig weer.
Over de opkomst aan verkopers kant hadden we niet te klagen. Helaas lieten de kopers het wat afweten. Ik had niet veel volk verwacht maar dit was wel erg weinig. Gelukkig was het er wel erg gezellig. Iedereen kent iedereen. Iedereen had koffie mee en een stoel om op te zitten. Het was mooi weer en er werd veel gekletst. Er kwam zelfs nog iemand met een zelf gebakken appeltaart die werd uitgedeeld onder de verkopers. De verkoop was van elf uur ’s morgens tot twee uur ’s middags maar niemand ging eerder weg. Ik was zelf één van de eersten die weg reed en toen was het al kwart over twee.
Hier onder een paar plaatjes van de kofferbak verkoop.
In de tuin begint het ook steeds rustiger te worden. Tot mijn verbazing heb ik nog wel redelijk wat sla kunnen oogsten. Ik had gedacht dat de slakken alles wel hadden opgevreten tijdens mijn vakantie in Nederland maar het tegendeel bleek waar. Ook over de blauwe bessen oogst kan ik nu niet klagen. Ik pluk één keer in de twee dagen en dan heb ik meer dan genoeg voor drie dagen. Die blauwe bessen gebruik ik hoofdzakelijk voor in de pudding of yoghurt. Vorige week nog wat extra blauwe bessen bijgekocht en samen met mijn eigen daar saus van gemaakt. Dan heb ik komende winter ook nog wat.
Daar tussen door is de voorbereiding voor de kerstmarkt weer begonnen. De eerste vergadering hebben we gehad. Tevens nog een bestuurs- en ledenavond gehad van de tuinclub. En zo gaan de weken voorbij.
Van de laatste leden vergadering hier onder nog een paar plaatjes. We hadden iemand uitgenodigd die een eigen tuincentrum heeft, veel over vaste planten weet en altijd planten meeneemt om te verkopen. Dat verkopen slaat altijd goed aan in Noorwegen dus over belangstelling hadden we niet te klagen.
De windvang begint er ook steeds meer op te lijken. Het verven is klaar nu moet ik hem nog opnieuw inrichten met kapstokken, schoenenrekken en een lamp. Dat moet de komende twee weken gebeuren. Het meest heb ik al wel thuis liggen ik moet alleen nog tijd vinden om het allemaal op de plek te schroeven. Ben vergeten om foto’s te maken dus die houdt je nog tegoed.
Afgelopen weekend ben ik weer met de motor op pad geweest. Mijn vriendin had een feestje van haar werk en dat gaf mij de mogelijkheid om de motor te pakken. Het is een rondje Lysebotn geworden. Het was me gelukt om bij Lysebotn camping voor één nacht een hutje te huren. Het was wel een zeer eenvoudig hutje met twee beden een stoel en wat lampen. Keuken en sanitair ontbrak. Omdat een weekendje erg duur wordt als je ook steeds uit eten moet heb ik de waterkoker uit de keuken maar mee genomen. Ik hoefde geen tent en kampeerspullen mee te nemen en had voldoende plaats in de zijkoffers op de motor. Van te voren had ik van dat eten in bekers gekocht waar je alleen maar kokend water aan toe hoeft toe te voegen. Dus dan is het in het hutje de waterkoker aansluiten die vullen met water en je kunt je eten klaar maken. Tevens kun je dan water koken voor de oploskoffie, voor een warm ontbijt en voor de koffie van dag twee.
Een goedkope en makkelijke oplossing.
Dag één ben ik om kwart voor acht beginnen te rijden. De rit ging via Ropeid naar Hjelmeland. Vandaar uit heb ik een uitstapje gemaakt naar Helgøy. Dit is een klein eilandje voor de kust van Hjelmeland en die had voor enkele maanden geleden een brug verbinding gekregen met het vaste land. Ik was en nieuwsgierig naar hoe die brug er uitzag. Nou, hij zag er wel goed uit. Met de gedachten dat er maar ongeveer 40 personen op het eiland wonen dan hebben ze een mooie brug gekregen. Het is de brug die je op één van de onderstaande plaatjes ziet.
Vanaf Helgøy ben ik verder gereden naar Tau om vandaar uit naar Oanes te rijden. Daar de veerboot naar Lauvvik genomen om daarna naar Oltedal te rijden. Vandaar uit ging het via Sirdal naar Lysebotn. Mocht iemand denken dat klinkt mij bekend in de oren dan kan dat kloppen. Hier begint en eindigt de wandeling naar de Kjerag rots. Deze rots hebben we vorig jaar bezocht en we zijn toen geëindigd op de camping in Lysebotn.
Ik was hier mooi op tijd en kon voor de hut in de korte broek genieten van een koud biertje. De rest van de avond heb ik etend en lezend door gebracht.
Wat plaatjes van dag één zie je hier onder.
Dag twee ging vanaf Lysebotn richting Setesdal om daarna door te rijden naar Hovden. De reis ging verder via Haukeli naar Røldal. Vandaar uit heb ik de bergweg genomen naar Sauda om via Ropeid weer terug te rijden naar Utbjoa.
Het gebouw dat je op één van de plaatjes ziet staan op de rand van de berg is het restaurant dat bij de parkeerplaats van de Kjerag wandeling staat.
Terug kijkend heb ik twee dagen heerlijk gereden met passelijk weer over mooie motorwegen.
Hier onder een paar plaatjes van dag twee
Dit rondje is me zeer goed bevallen en ik denk dat ik hem volgend jaar weer ga rijden. Alleen dan anders om. In totaal heb ik 680 kilometer gereden. 320 op dag één en 360 op dag twee. Dat zijn afstanden die goed te doen zijn op één dag.
Wel dat was het weer voor deze keer. Tot de volgende keer maar weer.