Update 6 juli 2015
Langzaam komt ze naar me toe glijden…….. geheel naakt…….. geen stukje vel meer te zien, hier en daar zie ik, door de laatste zenuwtrekjes, nog wat spieren bewegen. Ze voelt nog warm aan. Ik kijk op het papiertjes dat ze op haar hebben vastgeprikt. Jonge stier, lees ik. Hmmm…..dus geen zij maar een hij. Ik kijk omhoog en zie dat de achterpoten stevig met haken aan de rail hangen. Het lichaam is perfect symmetrisch in tweeën gezaagd. Van waar ooit de kop heeft gezeten druppelt nog wat bloed op de vloer. Dit is best wel veel barbecue vlees denk ik. Awel…. Ik trek mijn handschoenen weer aan en duw hem de koelcel in.
Ja, mijn baan bij de slachterij was van korte duur. De eerste job, met alleen collega’s die geen Noors kunnen, heb ik vier dagen volgehouden. Toen vond ik het wel genoeg. Ze hebben me later nog weer gebeld of ik het nog een keer wou proberen op een andere afdeling. Ik dacht dat ik op de dierenontvangst zou komen te werken maar helaas kwam ik terecht in de slachterij. Het werk wat ik daar moest doen was me te zwaar en te eentonig. Ik heb na twee dagen met een wat zere schouder maar afscheid genomen van de slachterij. Voorlopig. Begin volgende maand kan ik weer bellen en dan gaan we bekijken of er nog een derde poging komt.
Een andere activiteit waar ik druk mee ben geweest is het helpen met het bouwen van de hut boven op de Gråhorja. Deze is trouwens geen 704 meter hoog, zoals ik laatst schreef, maar 740 meter. Het eerste weekend ging opbouwen erg snel. Dit was achteraf gezien ook het gemakkelijkste gedeelte. Alle balken zijn genummerd. Weet je waar balk A, B, C enzovoort moeten liggen dan ik het gewoon stapelen. Als je A1, B1, C1 enzovoort hebt liggen dan leg je daar boven op A2, B2, C2 enzovoort. Daar boven op stapel je dan weer A3, B3, C3 enzovoort.
Bij het dak begonnen de eerste problemen. De nokbalk, hoever moet die oversteken aan beide kanten? De balken die het dragende gedeelte van het dak zijn lagen aan de ene kant te wippen. Moet je dan een stuk uit die balk zagen of uit de muur? Of hebben we toch wat verkeerd gedaan? De hut is een kant en klaar bouwpakket uit Finland. Dan moet het toch niet nodig zijn dat je zelf moet zagen? De bouwinstructies waren alleen in het Fins en de tekeningen waren uiterst wazig. En het Fins van de gemiddelde Noor is niet veel beter dan dat van mij. Gelukkig waren er wat mensen met veel timmer ervaring en die kregen na wat puzzelen het dak waterdicht.
De tweede zondag ben ik samen met iemand anders bijna de hele dag druk geweest met het uitzoeken hoe de het WC raampje moest monteren. Je zou zeggen je schroeft het kozijn erin en monteert het raam. Maar zo eenvoudig is dat niet. De balken constructie zal door het gewicht van het dak, en de eventuele sneeuw die er op komt te liggen, nog enkele millimeters of centimeters nazakken. Als je het raampje dus vast zet in de buitenmuur zonder dat het kan bewegen heb je het risico dat het door het bewegen van de muur kapot gaat. Na wat zoeken in de bouwtekeningen dachten we dat we het wisten maar na het monteren van het raampje waren we toch niet tevreden.
Ik heb daarop alle papieren nog maar eens doorgenomen en vond op het laatst nog een tweede montage tekening met Finse beschrijving. Mijn collega had daaraan genoeg om het Finse systeem te kunnen doorgronden. We hebben het raampje weer gedemonteerd en toen weer gemonteerd op de nieuwe manier. Dit zag er veel beter uit. Dit systeem kunnen we nu ook gebruiken voor de andere ramen en de deuren.
We zijn nog lang niet klaar met de hut maar de bouwactiviteiten zijn vanwege de zomervakantie opgeschort tot eind augustus.
De tekst voor deze update heb ik geschreven in de Vikestølshytta, Dit is een onbemande hut voor wandelaars waar je ook kunt overnachten. Deze ligt op ruim twee uur wandelen van waar ik woon. Ik wou hier op het terras gaan zitten schrijven maar de regen en koude wind dwongen me naar binnen. Hier zit je dan achter dubbel glas. Je hoort de vogels niet zingen en de wind niet blazen. Het is volkomen stil in de hut. Oorverdovend stil. Het doet, echt waar, bijna pijn aan je oren. Zo stil……HEERLIJK.
